Księgi objawione w hinduizmie tworzą kategorie śruti „to, co usłyszane”. Są one podstawą dla wszystkich ortodoksyjnych nurtów tej religii. Wyznawcy hinduizmu wierzą, że ich autorem nie był żaden człowiek. Z założenia literatura śruti jest bezbłędna i nieomylna.
Do śruti należą zbiory hymnów Wed, komentarze zwane Brahmanami, Aranjaki, czyli Księgi Leśne, oraz traktaty metafizyczne Upaniszady.
Obok śruti wyróżnia się literaturę smriti (sans. „zapamiętane”). Teksty te nie wchodzą w skład Objawienia, ale cieszą się w hinduizmie wielkim autorytetem. W ramach smriti wyróżnia się: sutry, księgę praw Manu (Manusmryti), ithasy (epopeje: Mahabharata -w jej skład wchodzi Bhagawadgita, Ramajana) oraz Purany (Stare Opowieści). Celem smriti jest przedstawienie treści ze śruti w formie fabularnej, aby ją upowszechniać.
Wedy
Wedy (z sanskrytu - "wiedza") są świętymi księgami hinduizmu; zbiorem hymnów spisanych na przestrzeni 1500-1000 p.n.e. Należą do najstarszych indyjskich tekstów religijnych.
Na Wedy składają się:
1. Rygweda - „wiedza hymnów”: zawiera 1028 hymnów pochwalnych, wykorzystywanych przy składaniu ofiar.
2. Samaweda - „wiedza melodii”: jest to księga śpiewów rytualnych.
3. Jadźurweda