Do najważniejszych bogów w hinduizmie należą:
1) Brahma: jeden z członków trimurti (trójcy hinduistycznej; obok Wisznu i Śiwy); jest stwórcą świata. Znany głównie ze swej funkcji kreatora. Ma bardzo mało świątyń. Przedstawiany jest m.in. z czterema twarzami jako młodzieniec. Do jego atrybutów należą: dzbanek, różaniec i księga. W rozważaniach metafizycznych uważany za praprzyczynę. Narodził się z kwiatu lotosu wyrastającego z pępka śpiącego Wisznu.
2) Wisznu: jeden z członków trimurti (trójcy hinduistycznej; obok Brahmy i Śiwy). Znany jest ze swojego miłosierdzia wobec wiernych, ale jest bezlitosny dla demonów. Odpowiada za trwanie świata – w celu jego ocalanie wielokrotnie się inkarnował. Do jego najbardziej znanych awatarów należą: Kryszna (wygłosił Bhagawadgitę, czyli jeden z najważniejszych świętych tekstów hinduizmu) oraz Rama (książę i król Ajodhji; był uosobieniem wszelkiej prawości). Obecnie część wyznawców hinduizmu oczekuje ostatniej inkarnacji Wisznu – Kalkina, który ma zniszczyć zło i doprowadzić do kritajugi (ery najwyższej moralności). Żoną Wisznu jest Lakszmi. Z pępka Wisznu wyrasta lotos, na którym siedzi Brahma. Przedstawiany jako czteroramienna postać o błękitnej skórze. Wierzchowcem Wisznu jest olbrzymi orzeł – Garuda.
3) Śiwa: jeden z członków trimurti (trójcy hinduistycznej; obok Brahmy i Wisznu). Reprezentuje destrukcyjną stronę rzeczywistości. Jest bóstwem przewrotnym i chaotycznym, niszczycielem. W ikonografii często przedstawiany jako „Śiwa tańczący” (Nataradź) – walczący z demonem niewiedzy. Jego taniec jest symbolem niszczenia i odrodzenia. Jest mężem Parvati, ojcem Ganeśa i Karttikeja. Jego wierzchowcem jest Nadin. Śiwa znany jest jako Pan Zwierząt, asceta i jogin. Bywa przedstawiany pod postacią lingi, co ma symbolizować moc płciową (jest patronem płodności). Jako jogin siedzi na kwiecie lotosu. Nieodłącznym atrybutem Śiwy jest trójząb.
4) Sarasvati – żona Brahmy; jest uważana za wcielenie wiedzy. Patronuje sztuce, nauce, kulturze. Jej wierzchowcem jest łabędź. Innym zwierzęciem utożsamianym z Saraswati jest paw. Przedstawiana jest z veeną, typem lutni, który uważany za narodowy instrument muzyczny Indii. Jej imieniem nazwano wyschniętą obecnie rzekę w stanie Gujarat.
5) Lakszmi: żona Wisznu; jest boginią szczęścia, piękna i dobrobytu. Uosabia wszelkie powodzenie, także materialne. Przedstawiana jest zwykle jako młoda kobieta o czterech rękach, stojąca na lotosie. Jej wcieleniem była Sita.
6) Parvati: żona Śiwy; przyjmuje wiele postaci m.in. wojowniczej Durgi i morderczej Kali. Jako Parvati reprezentuje jednak łagodny aspekt Śakti, mocy Śiwy; jest jego żeńskim dopełnieniem. Ma syna – Ganeśa.
7) Ganeśa: syn Śiwy i Pravati; bóg z głową słonia, odpowiada za szczęście i usuwanie przeszkód. Jest patronem uczonych i nauki, opiekunem ksiąg, skrybów i szkół. Ceremonie religijne rozpoczyna inwokacja skierowana do niego, a dzieła literackie otwiera zwykle poświęcona mu dedykacja. Jest także uznawany za boga obfitości i dobrobytu – jako taki patronuje kupcom i bankierom. Przedstawiany jest jako czteroręki mężczyzna o głowie słonia z jednym kłem.
8) Surja: bóg słońca, który codziennie przemierza nieboskłon na swoim rydwanie.
9) Indra: bóg znany jeszcze z okresu wedyjskiego, ale jego rola od tego czasu zdecydowanie zmalała. Zachował jednak tytuł „króla bogów”. Obecnie przewodniczy spotkaniom i uroczystościom.
10) Agni: bóg ognia znany jeszcze z okresu wedyjskego.