Przedstawienie Mojżesza przed krzakiem gorejącym spod pędzla Rafaela Santi powstało na przełomie XV i XVI wieku . Jest to fresk znajdujący się w loggii Pałacu Watykańskiego w Rzymie. Dzieło jest przykładem tenebryzmu, czyli sposobu ujęcia rzeczywistości polegającego na użyciu ciemnej tonacji barw, gdzie postacie i przedmioty zostają wydobyte z tła odpowiednio intensywnym światłocieniem. Centralną postacią w obrazie Rafaela jest tytułowy Mojżesz, który przedstawiony został w jasnych, promienistych barwach, na tle przyciemnionych zabudowań. Drugą postacią obok klęczącego Mojżesza jest męska postać Jahwe, wyłaniająca się z ognistego krzewu. Osoby te zostały przedstawione niezwykle realistycznie, z oddaniem najdrobniejszych szczegółów wyglądu, co wzmaga poczucie realności opisanych na obrazie wydarzeń.
Rafael Santi przedstawił znaną ze Starego Testamentu scenę, w której Mojżesz, przygotowując się rozmowy z Bogiem, słyszy nakaz zdjęcia butów, ponieważ ziemia, po której stąpał jest święta. To właśnie wtedy Mojżesz usłyszał słynne słowa „Jestem, który jestem”. Obraz przedstawia moment oddania hołdu Bogu przez człowieka – Mojżesz ukrywa twarz w dłoniach w geście pokłonu i pokory – w ten sposób wyraża również, że nie jest godny oglądania boskiego oblicza.
