Mit o wojnie trojańskiej - streszczenie

Historia opisana przez Homera w Iliadzie ma swój początek w opisanych w micie wydarzeniach. Na wesele księcia Peleusa i bogini Tetydy nie została zaproszona Eris – bogini niezgody. Zaproszenia odmówił jej Zeus. Wściekła bogini pojawiła się jednak i przyniosła ze sobą złote jabłko z napisem „dla najpiękniejszej”. Spowodowało to wielkie zamieszanie, bo każda bogini chciała być tą najpiękniejszą. Największy wrzask podniosły Atena, Afrodyta i Hera.

Spór między nimi miał rozstrzygnąć Parys – piękny pasterz, syn króla Troi. Według wróżbitów miał on stać się przyczyną zagłady Troi, więc oddano go pasterzom, aby porzucili go w górach. Parysa uratowała niedźwiedzica, która wykarmiła go własną piersią. Przechodzący pasterz widząc to, zlitował się nad niemowlęciem i zabrał je do siebie. Boginie obiecały Parysowi za wybór nagrody: Hera obiecała mu władzę, Atena mądrość, natomiast Afrodyta obiecała mu Helenę – żonę króla Sparty. Pasterz bez wahania oddał jabłko tej ostatniej.

Podczas igrzysk w Troi Parys zwyciężył i został na dworze. Kilka dni potem okazuje się, że jest porzuconym synem władców. Rodzice zapomnieli o wróżbie sprzed lat i przyjęli syna do swego domu. Parys w towarzystwie dworzan płynie do Sparty po Helenę. Król Sparty podjął gościa z honorami, ten jednak porwał mu żonę. Cały starożytny świat zawrzał – wypowiedziano wojnę. Brat Menelaosa Agamemnon poprowadził wojska pod Troję. Posłano Odyseusza i Menelaosa po Helenę, a kiedy odmówiono im oddania kobiety, rozpoczęła się wojna. Jej przebieg opisał Homer w Iliadzie.