Mit o Nike - streszczenie

Nike była córką tytana Pallasa i bogini rzeki Styks. Wyobrażano ją sobie jako kobietę ze skrzydłami u ramion. Była ona boginią zwycięstwa. Wierzono, że po bitwie leci nad ziemią i dęciem w trąbę obwieszcza chwałę zwycięzców. Bogini miała szczególne znaczenie dla Aleksandra Wielkiego, a później dla starożytnych Rzymian, którzy czcili ją pod imieniem Wiktorii.

Jej posąg został umieszczony w rzymskim senacie. Przedstawiał on Wiktorię stojącą na kuli, w jednej ręce trzymała wieniec, a w drugiej gałąź palmową. Senatorowie modlili się do niej przed obradami. Posąg ocalał podczas pożaru Rzymu w czasach Nerona, odkąd stał się on przedmiotem szczególnego kultu bogini. Nike została wprowadzona do mitologii greckiej dopiero przez Hezjoda, w VII w. p. n. e.