Streszczenie mitu
Któregoś dnia mieszkańcy Teb zauważyli przedziwny orszak składający się z hałaśliwych rogatych stworzeń o kosmatych nogach zakończonych kopytkami. Towarzyszył im mocno upojony łysy i gruby starzec oraz tańczące młode kobiety w skórach zwierząt, za którymi podążał młodzieniec w rydwanie zaprzężonym w dzikie koty. Kim są tajemnicze postacie, wyjaśnił wieszcz.
Dionizos był synem królewny tebańskiej Semele oraz Zeusa. Kobieta, będąc w ciąży, zapragnęła ujrzeć boga w całej jego okazałości. Zeus przystał na tę prośbę, jednak oczy ziemianki nie zniosły jego blasku i grozy. Semele zmarła, wydając na świat Dionizosa. Zeus oddał dziecko na wychowanie nimfom góry Nysy w Arabii Szczęśliwej. One nauczyły go śpiewu i tańca. Nad chłopcem czuwał też Sylen.
Dionizos brał udział w wojnie gigantów, przybrawszy postać lwa. W boju odznaczył się odwagą. Kilka lat później został porwany przez piratów, którzy wzięli go za królewicza. Rozprawił się z korsarzami, ponownie przybierając postać lwa. Odzyskał wolność, a jego oprawcy w popłochu wskoczyli do morza i pozostali tam zaklęci w delfiny.
Dionizos pokochał ziemię, żył w zgodzie z wszystkimi istotami. Wyhodował winorośl i wiedzę o jej uprawie