Wojna polsko-bolszewicka - przyczyny

W październiku 1917 roku władzę w Rosji przejęła nieliczna, ale bezwzględna i dobrze zorganizowana partia bolszewików, przedstawicieli skrajnej lewicy. Jej przywódcy, z Włodzimierzem Leninem na czele, wierzyli w to, że opanowanie Rosji jest jedynie pierwszym etapem, kolejnym zaś i naturalnym celem jest przeniesienie rewolucji komunistycznej na inne państwa. Stąd też, mimo oficjalnie zadeklarowanego prawa do samostanowienia narodów i anulowania rozbiorów Polski, już od pierwszych miesięcy władzy bolszewickiej było jasne, że prędzej czy później dojdzie do konfliktu zbrojnego.

Data pierwszych starć pomiędzy siłami polskimi i bolszewickimi jest bardzo trudna do ustalenia, ze względu na chaos panujący na terytoriach byłego Imperium Rosyjskiego. Większość historyków przyjmuje na ogół, że do pierwszych walk polskich i bolszewickich bojówek mogło dojść pod koniec roku 1918. Wiąże się to z powolnym wycofywaniem się wojsk niemieckich – tzw. Ober – Ostu – z terenów okupowanych podczas I wojny światowej. W ślad za wracającymi do swojej ojczyzny Niemcami postępowały oddziały bolszewickie, starające się uchwycić władzę w panującej próżni. Zazwyczaj opór stawiały im lokalne samoobrony, złożone z ludności