22 czerwca 1944 roku Armia Czerwona rozpoczęła operację „Bagration”, zadając Niemcom decydująca klęskę na terytorium obecnej Ukrainy i Białorusi. III Rzesza nie była już w stanie zatrzymać prących naprzód Sowietów. Zniszczeniu uległa prawie cała niemiecka Grupa Armii „Środek” i doszło do załamania się frontu wschodniego. Wydarzenia te umożliwiły Armii Czerwonej przesunięcie linii walk daleko na zachód. Latem 1944 roku wojska sowieckie weszły na byłe terytorium II Rzeczpospolitej.
Reakcje Polaków na wieść o zbliżającej się Armii Czerwonej były różne. O ile cieszono się ogólnie z końca okupacji niemieckiej, obawiano się tego, jak będzie wyglądać kraj, na którego terytorium znajdować się będą wojska radzieckie. Jeszcze większym niepokojem napawały również rezultaty akcji „Burza” - wojskowej operacji AK, polegającej na współpracy i pomaganiu wkraczającym wojskom sowieckim. Niestety, „Burza” dała efekt odwrotny do zamierzonego – większość polskich oddziałów partyzanckich została tuż po przejściu frontu rozbrojona i aresztowana.
Jednocześnie zaś Józef Stalin rozpoczął przygotowania do zainstalowania w Polsce własnych, podległych mu władz, całkowicie niezależnych od Londynu. Ogłoszony 22 lipca 1944 roku Manifest PKWN (Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego) tworzył zalążek nowego „rządu” i otwierał nowy rozdział w historii Polski. PKWN ulokował się początkowo w Lublinie, największym z wyzwolonych miast, stąd też często mówi się o okresie „Polski Lubelskiej”.
Nieudaną próbą przejęcia inicjatywy przez AK było tragiczne w skutkach powstanie warszawskie, rozpoczęte 1 sierpnia 1944 roku i trwające 63 dni. Do dziś nie wiadomo do końca, czy Sowieci nie wkroczyli do Warszawy z powodów politycznych, czy braku wolnych sił, niewątpliwie jednak nie zamierzali oni popierać powstania. Zryw ludności Warszawy zakończył się krwawą pacyfikacją miasta i jego zniszczeniem, front zaś zatrzymał się na linii Wisły aż do stycznia 1945 roku. Rozpoczęta 15 stycznia 1945 ofensywa zakończyła się na linii Odry, wyzwalając pozostałą część polskiego terytorium.
Wkroczenie Armii Czerwonej do Polski (1944), wyzwolenie Polski (1945)
Polecamy również:
-
Aliancki desant na Sycylię i kampania włoska. Kapitulacja Włoch w II wojnie światowej
Od samego początku II wojny światowej Włochy były powszechnie uważane za najsłabsze ogniwo Osi Tokio – Berlin – Rzym. Wbrew szumnym zapowiedziom i planom Benito Mussoliniego, armia włoska okazała się być nieprzygotowana do wojny, słabo dowodzona i ponosiła klęskę za klęską, zwłaszcza na Bałkanach i w... Więcej »
-
Drugi front w Europie Zachodniej - operacja Overlord. Lądowanie aliantów w Normandii - przyczyny, opis, skutki (znaczenie)
Od czasu konferencji w Teheranie w roku 1943 przywódcy Aliantów zachodnich, Franklin Delano Roosevelt i Winston Churchill, obiecywali Józefowi Stalinowi otwarcie drugiego frontu w Europie, który odciążyłby Armię Czerwoną i wziął na siebie część walki przeciwko Niemcom. Początkowo... Więcej »
-
Operacja Market Garden - historia, przebieg, skutki
Latem 1944 roku szala zwycięstwa II wojny światowej zdecydowanie przechyliła się już na korzyść sił Aliantów. Armia Czerwona parła niepowstrzymanie do przodu, spychając Niemców w głąb zajętego przez nich terytorium, udało się wyłączyć z wojny Włochy, a otwarcie frontu we Francji zmusiło Niemcy do... Więcej »
-
Niemiecka ofensywa w Ardenach (grudzień 1944) - historia
Lądowanie Aliantów w Normandii, 6 czerwca 1944 roku otworzyło długo wyczekiwany przez Stalina drugi front w Europie i było początkiem końca III Rzeszy. Od tego momentu wyczerpane już wojną Niemcy musieli dzielić swoje siły militarne pomiędzy kolejne fronty i pola bitew. Zarówno brak sił, jak i... Więcej »
-
Bitwa o Berlin - historia, przebieg, skutki. Kapitulacja III Rzeszy
W styczniu 1945 roku sowiecka ofensywa, wyprowadzona z linii rzeki Wisły, przełamała obronę niemiecką i praktycznie zniszczyła większą część jednostek niemieckich na tym teatrze działań wojennych. Mimo dużych strat własnych do kwietnia 1945 roku front stanął na linii drugiej wielkiej rzeki – Odry, będącej... Więcej »