Czesław Kiszczak - biografia, działalność

Czesław Kiszczak urodził się 19.10.1925 roku w Roczynach w Małopolsce. Wywodził się z rodziny robotniczej o silnych sympatiach komunistycznych, co oczywiście mocno rzutowało na jego późniejsze poglądy. Po wybuchu II wojny światowej przejściowo na robotach w Niemczech, uciekł z nich, a po schwytaniu skierowany do Austrii. Tam zastał go koniec wojny. Po powrocie do kraju dosyć szybko zaangażował się w działalność komunistyczną, wstąpił do PPR, później zaś był stałym członkiem PZPR. Przynależność do partii znacznie ułatwiła mu karierę w wojsku, rozpoczętą od 1945.

Generał Kiszczak był uważany za zdolnego ideowca, stąd też powierzano mu względnie odpowiedzialne i trudne zadania, jak na przykład pracę przy ambasadzie w Londynie, gdzie rozpracowywał polską emigrację wojskową. Sukcesy w pracy wojskowej i partyjnej pozwalały mu na szybki rozwój kariery. Jej ukoronowaniem było mianowanie go Ministrem Spraw Wewnętrznych, w roku 1979.

Generał Kiszczak był uważany za bliskiego współpracownika, niejako prawą rękę Jaruzelskiego, stąd też duży wpływ jego osoby na decyzje podejmowane w latach 1980-1981. Mówi się również o tym, że Kiszczak był pośrednio lub bezpośrednio odpowiedzialny za wydanie ostrej amunicji oddziałom tłumiącym zamieszki na Wybrzeżu w 1970 roku. Po powstaniu "Solidarności", w latach 1980 - 1981 był zwolennikiem siłowego stłumienia buntu. 13 grudnia 1981, po wprowadzeniu Stanu Wojennego (którego był współautorem) wszedł w skład Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. Wydał też rozkazy strzelania do górników w kopalni "Wujek".

W roku 1989 powierzono mu przejściowo funkcję premiera, nie udało mu się jednak skonstruować rządu. Po upadku komunizmu przeszedł w stan spoczynku. Od lat 90. też toczą się przeciw niemu procesy, mające osądzić jego winę za Stan Wojenny i jego śmiertelne ofiary. Rozprawa jest jednak regularnie przerywana przez zły stan zdrowia generała.