Prawidłowa diagnostyka układu krążenia może w dużym stopniu zminimalizować niebezpieczeństwo wystąpienia ciężkich chorób. Wśród badań układu krwionośnego można znaleźć: EKG, USG serca, angiokardiografię, badanie Holtera, pomiar ciśnienia tętniczego, badania morfologiczne i biochemiczne krwi.
Wizualizacja przebiegu impulsów elektrycznych podczas pracy serca i przebieg krzywej EKG
Autorstwa Kalumet - selbst erstellt = Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=438152
EKG (elektrokardiografia) to metoda diagnostyczna polegająca na rejestracji przy pomocy elektrod elektrycznej czynności mięśnia sercowego. Elektrody umieszczane są na klatce piersiowej i kończynach pacjenta, gdzie rejestrują zmiany napięcia na powierzchni ciała. Wynikiem badania jest zapis w formie krzywej wykreślonej na papierze milimetrowym elektrycznej czynności serca. EKG jest badaniem nieinwazyjnym, dostarczającym wielu informacji na temat stanu mięśnia sercowego.
Badanie Holtera jest odmianą badania EKG wykonywanym w znacznie dłuższym odcinku czasu (24 lub 48h). Osoba badana otrzymuje urządzenie rejestrujące zapis EKG, które połączone jest z rozmieszczonymi na ciele elektrodami. Badany w trakcie trwania badania ma za zadanie normalnie funkcjonować i, o ile to możliwe, zapisywać przedziały czasowe wszelkich wysiłków lub sytuacji wywołujących zaburzenia w pracy serca. Badanie Holtera pozwala na lepsze ocenę pracy mięśnia sercowego i wykrycie zaburzeń niezaobserwowanych podczas badania w gabinecie.
USG serca inaczej echo serca (echokardiografia) to technika diagnostyki obrazowej wykorzystująca do wizualizacji badanych struktur fal ultradźwiękowych. Pozwala na pośrednią ocenę stanu narządu bez konieczności wykonywania zabiegów inwazyjnych. Podczas echa serca można zaobserwować ruch mięśnia sercowego i zastawek, przecieki wewnątrzsercowe, prędkość przepływu krwi, niedomykalność zastawek czy kurczliwość serca. Dzięki USG serca możliwe jest wykrycie uszkodzeń spowodowanych zawałem serca, niewydolności serca, wrodzonych wad serca, kardiomiopatie, zapalenia wsierdzia czy problemy z zastawkami.
Angiokardiografia to kolejna metoda diagnostyki obrazowej. W tym przypadku uwidacznianie badanych struktur polega na rejestracji przez promieniowanie rentgenowskie środka kontrastowego wprowadzonego np. do aorty czy naczyń wieńcowych. Angiokardiografia jest badaniem inwazyjnym (przez dożylne podawanie środka kontrastowego). Pozwala na ocenę kurczliwości serca i stanu naczyń krwionośnych. Dzięki niemu można zdiagnozować chorobę niedokrwienną serca, lub wykryć blaszkę miażdżycową.