Islamizm jest formą ideologii mającą korzenie w fundamentalizmie islamskim i powstałą w krajach muzułmańskich jako przeciwstawienie do europejskiego imperializmu; jej początki sięgają XIX wieku. Za twórcę islamizmu zwykło się uznawać Al-Afghaniego. W trakcie islamizm rozwijał się, by wreszcie w połowie XX wieku nabrać cech stałych, które są w większości utrzymywane po dziś dzień. Uznano, iż jedyną słuszną religią jest islam a jego wyznawcy powinni zapanować nad światem. Twórcami ideologii islamistycznej w tym okresie byli m.in. Maulana Maududi, Ruhollah Chomeini, Sajjid Kutb.
W międzyczasie budowano także struktury organizacyjne ideologii, powstało szereg organizacji islamistycznych, a wśród nich (w latach 20. XX wieku) Stowarzyszenie Braci Muzułmanów, mające duże wpływy we wszystkich krajach arabskich.
W ideologii tej wyraźnie się podkreśla, iż islam jest nie tylko religią, ale całościowym systemem politycznym, który obejmuje niemalże wszystkie dziedziny życia swoich wyznawców, w tym politykę, gospodarkę, prawo czy kwestie społeczne. Podstawę dla islamizmu stanowią Koran i hadisy (będące drugim po Koranie najważniejszych źródłem prawa). Zwolennicy tej ideologii wyznaczyli sobie za zadanie wprowadzenie państwa wyznaniowego, które będzie rządzone zgodnie z zasadami szariatu (prawo religijne muzułmanów) oraz walkę ze wszystkim, co jest nieislamskie.
Ważnym elementem islamizacji świata jest powrót do zasad pierwotnej formy islamu, dzięki któremu będzie możliwe zabezpieczenie przed porzucaniem przez muzułmanów nauki Mahometa i zwiększenie szans na rywalizację ze światem zachodnim. Powrót do tradycji islamskiej nie może odbyć się bez odejścia od tradycji, wartości i wzorców zachodnich. W celu osiągnięcia zamierzonych postulatów muzułmanie mogą używać wszystkich dostępnych środków, łącznie z przemocą czy terrorem. Islamizm jest ideologią, na bazie której obecnie opartych jest wiele ugrupowań terrorystycznych.