Liberalizm - definicja
Nazwa tej doktryny wywodzi się od łacińskiego słowa libertas, oznaczającego wolność, wobec czego uznaje się, iż najważniejszą wartością w doktrynie liberalnej jest właśnie wolność rozumiana na wiele sposobów – jako wolność gospodarcza, wolność jednostki, wolność praw i działania itd. Najogólniej mianem liberalizmu określamy „jeden z głównych nurtów myśli społeczno-politycznej (...), którego trzonem systemu wartości są: indywidualistyczna koncepcja człowieka, preferowanie praw wolnościowych, własność prywatna, atomistyczna teoria społeczeństwa, postulat ograniczonych funkcji państwa”.
Liberalizm – geneza i rozwój
Początki tejże doktryny sięgają XVII wieku, a konkretnie momentu sformułowania pierwszych jej założeń przez Johna Locke’a (1632-1704), który w roku 1689 opisał je w swoim dziele pt. Dwa traktaty o rządzie. Liberalizm szybko rozwinął się w epoce oświecenia, głównie za sprawą Adama Smitha, który miał ogromny wkład w stworzenie gospodarczych założeń liberalizmu, oraz Monteskiusza – jednego z najważniejszych myślicieli europejskiego oświecenia.
Kolejne stulecie (XIX) przyniosło znaczny rozkwit doktryny a to przede wszystkim ze względu na rozszerzenie się szeregu postulatów, m.in. wolnej gospodarki rynkowej, laicyzacji, walki z absolutyzmem i przywilejami stanowymi, a także uznania konstytucji za najwyższy akt stanowiący o ustroju państw. W I połowie XX wieku obok klasycznej koncepcji liberalizmu narodził się także liberalizm socjalny, który uznał potrzeby ingerencji państwa w gospodarkę oraz pomocy warstwom najuboższym. Kolejne dziesięciolecia (lata 70. XX wieku) przyniosły nawrót do klasycznie pojmowanego liberalizmu, nurt ten jest nazywany neoliberalizmem (liberalizmem konserwatywnym) i różni się od pierwotnej doktryny przede wszystkim przyzwoleniem na interwencjonizm państwowy.