Prorocy Starego Testamentu

Prorocy Więksi

Izajasz

Był najprawdopodobniej arystokratą i rodowitym mieszkańcem Jerozolimy. Być może był spokrewniony z rodziną królewską. Zajmuje pierwsze miejsce wśród proroków i jest uważany za największego proroka mesjańskiego. Swoja misję rozpoczął w 739 r. przed Chr., a jej inauguracją była wizja w Świątyni. Żydowska legenda głosi, że poniósł śmierć męczeńską za czasów Manassesa. Działał przez ponad 40 lat. Miał swoich kontynuatorów - mówi się o szkole izajańskiej, która istniała do V w. przed Chr. Dlatego powszechnie uznaje się, że księga nazwana imieniem Izajasza miała tak naprawdę kilku autorów i dzieli się ją na trzy części. Św. Hieronim nazwał św. Izajasza „ewangelistą wśród proroków”. Współczesny Izajaszowi był prorok Micheasz.

Jeremiasz

O Jeremiaszu wiemy najwięcej spośród wszystkich proroków, gdyż jego księga zawiera liczne fragmenty wyznań osobistych oraz elementy autobiografii. Pochodził z Anatot, miasteczka położonego ok. 6 km. od Jerozolimy. Jego ojciec, Chilkasz , był kapłanem. Jeremiasz został powołany w 626 r. i działał aż do upadku Jerozolimy (choć niektóre fragmenty wskazują, że swoją misję prorocką spełniał później także w Egipcie). Spisane proroctwo Jeremiasza, czyli Księga, ma kilku autorów. Jego sekretarzem i przyjacielem był Baruch, którego Księga również należy do kanonu Starego Testamentu.

Ezechiel

Działał w VI wieku przed Chr., w czasach załamania się Judy i upadku Jerozolimy. Swoją misję kierował przede wszystkim do wygnańców w Babilonie, gdzie sam zresztą został uprawodzony. Pochodził z rodu kapłańskiego i sam pełnił urząd kapłański. Prorokował do 570r. Data i rodzaj śmierci Ezechiela pozostają nieznane.

Daniel

O Danielu jedyne informacje, jakie posiadamy, czerpiemy z księgi zatytułowanej jego imieniem. W Biblii Hebrajskiej został zaliczony do zbioru "pism", a nie do ksiąg prorockich. Pochodził z Judy, z wybitnego rodu. Kiedy dostał się do niewoli babilońskiej, gdzie na dworze władcy zajmował wybitne stanowisko. Odznaczał się zdolnością tłumaczenia snów, co przysporzyło mu sympatię króla.

Prorocy Mniejsi

Amos

Najwcześniejszy z proroków starotestamentowych, którego proroctwa zachowały się w formie księgi. Działał w VIII wieku, za panowania króla Ozjasza z Judy oraz Jeroboama II z Izraela. Był pasterzem i hodowcą drzew figowych z Tekoa w Judzie, niemniej swoją misję wykonywał wyłącznie na terenie państwa północnego.

Ozeasz

Podobnie jak Amos działa w VIII wieku, ale był od niego nieco młodszy i swoje proroctwa głosił podczas końcowych lat rządów Jeroboama II - ok. 745-725 przed Chr. Mieszkał i prorokował w królestwie północnym i był człowiekiem o wysokiej pozycji społecznej. W księdze opisuje swoje małżeństwo z nierządnicą Gomer - jest to najprawdopodobniej opis rzeczywistego związku, a nie metafora.

Micheasz

Pochodził z Moreszet i wychował w środowisku wiejskim. Jego działalność datuje się na lata 740 - 687 przed Chr., czyli swoje proroctwa głosił niemal równolegle z prorokiem Ozeaszem i Izajaszem. Z Księgi Jeremiasza (Jr 26, 18-20) wynika, że działalność Micheasza była skuteczna i odegrała dużą rolę w reformie religijnej za czasów króla Ezechiasza. Micheasz swoją misję nakierował przede wszystkim na Judę, choć w jego mowach pojawiały się również wzmianki dotyczące Izraela. Jego mowy zostały spisane najprawdopodobniej jeszcze za życia proroka. Teksty Księgi Micheasza znalazły również zastosowanie w Nowym Testamencie.

Sofoniasz

Ród Sofoniasza wywodził się od niejakiego Ezechiasza, więc być może Sofoniasz był powiązany z rodziną królewską. Prorok był Judejczykiem i działał za czasów Jozjasza, ale prawdopodobnie jeszcze przed

Polecamy również:

  • Adam i Ewa

    Imię Ewa zostaje nadane przez Adama dopiero po popełnieniu grzechu pierworodnego. W hebrajskim brzmiało ono Chawwa i było efektem gry słów – hebr. „chaj” to żyjący. Stąd Ewa stała się matką wszystkich żyjących. Natomiast imię Adam wywodzi się z hebr. adamah, czyli „ziemia”. Więcej »

  • Kain i Abel

    Kain i Abel byli synami Adama i Ewy. Pierwszy uprawiał rolę, natomiast drugi był pasterzem. Kiedy składali ofiarę Jahwe, Bóg przyjął ofiarę Abla, natomiast nie chciał patrzeć na ofiarę Kaina. Więcej »

  • Abraham

    Abraham był pierwszym patriarchą Izraela (gr. „ojciec, który rządzi”). Był synem Teracha, bratem Nachora i Harana. Jego żoną została Saraj. Pochodził z Ur chaldejskiego, ale jego rodzina osiedliła się w Charanie. Żył na początku II tysiąclecia przed Chr. Więcej »

  • Noe

    Noe był synem Lameka, ojcem Sema, Chama i Jafeta. Żył w czasach ludzi niegodziwych, o złym usposobieniu, którzy swoim postępowaniem wywoływali smutek Boga. Dlatego Jahwe postanowił ich zgładzić i pozostawić na ziemi wyłącznie Noego i jego potomstwo. Więcej »

  • Mojżesz

    Mojżesz urodził się w czasach niewoli egipskiej, czyli w okresie ucisku i prześladowań Izraelitów. Faraon wydał wówczas rozkaz mordowania nowo narodzonych chłopców Hebrajczyków. Z tego względu matka Mojżesza była zmuszona ukrywać go. Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 5 + 1 =
Ostatnio komentowane
.
• 2023-06-04 13:15:02
;
• 2023-06-04 12:38:28
Hejka może być
• 2023-06-04 08:47:54
H
• 2023-06-02 09:43:13
fff
• 2023-06-01 19:03:56