Dawid był synem Jessego. Jego imię oznacza „ukochany przez Jahwe”. Był królem Judy i Izraela, panował w latach 1010-970 przed Chr. Dawidowi przypisuje się autorstwo 73 psalmów. Po śmierci Dawida panowanie objął jego syn, Salomon.
Historia Dawida została opisana przede wszystkim w 1.i 2 Księdze Samuela, 1. Księdze Królewskiej oraz 1. Księdze Kronik.
Ród Dawida a Jezus Chrystus
Z rodu Dawida wywodził się Jezus Chrystus, zgodnie z przepowiedniami proroków:
Oto nadejdą dni - wyrocznia Pana - kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. (Jr 23,5)
Określenie „Odrośl” było używane jako tytuł mesjański w Starym Testamencie. Występuje również w Nowym Testamencie w Apokalipsie św. Jana (Ap 5,5) oraz:
Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, by wam zaświadczyć o tym, co dotyczy Kościołów. Jam jest Odrośl i Potomstwo Dawida, Gwiazda świecąca, poranna. (Ap 22,16)
Gdzie postać Dawida pojawia się po raz pierwszy?
Postać Dawida pojawia się po raz pierwszy w 1. Księdze Samuela, kiedy to Samuel, prorok i sędzia Izraelitów, został posłany do domu Jessego Betlejmity przez Boga. Jahwe powiedział Samuelowi, że wśród synów Jessego upatrzył sobie króla. Samuel spełnił polecenie Pana, udał się do Betlejem i tam prywatnie namaścił świętym olejem Dawida na króla. Później namaszczenie zostało już powtórzone oficjalnie przez Judejczyków (2 Sm 2,4). Ten obrzęd stał się zwyczajem wśród królów żydowskich, którzy zaczęli być nazywani mesjaszami („namaszczonymi”).
Dawid początkowo dołączył do dworu króla Saula i został jego giermkiem, zajmował się grą na cytrze, dzięki której odpędzał złego ducha nękającego władcę. Zaprzyjaźnił się z synem Saula, Jonatanem i poślubił córkę Saula, Mikal.
Walka Dawida z Goliatem
Jednym z najbardziej znanych epizodów z życia Dawida była jego walka z Goliatem. Dawid jako jedyny z armii Saula podjął wyzwanie rzucone przez potężnego Filistyna i zwyciężył pojedynek, strzelając z procy kamieniem. To wydarzenie miało wskazywać na wyższość łaski i powołania Bożego Dawida nad silnymi muskułami i ogromnym ciałem Goliata.
Saul był zazdrosny o zwycięstwo Dawida nad Goliatem oraz liczne wygrane walki z Filistynami. Doszło do konfliktu i Dawid musiał uciekać. Przez długi czas nie mógł osiąść w jednym miejscu, gdyż Saul i jego podwładni czyhali na życie Dawida, a donosiciele informowali, gdzie w danej chwili przebywa. Był m.in. w Nob, u Akiszy (króla Gat), w Adullam i Mispe, w Keili oraz na pustyni. Saul zaprzestał pościgu za Dawidem dopiero, kiedy Filistyni wdarli do kraju.
Spotkanie Dawida i Saula w jaskini Engaddi
W 1 Księdze Samuela zostało opisane dziwne spotkanie Dawida i Saula w jaskini Engaddi. Dawid miał wówczas okazję zabić króla, ale nie uczynił tego, okazując Saulowi szacunek jako pomazańcowi Bożemu:
Dawid odezwał się do Saula: Dlaczego dajesz posłuch ludzkim plotkom, głoszącym, że Dawid szuka twej zguby? Dzisiaj na własne oczy mogłeś zobaczyć, że Pan wydał cię w jaskini w moje ręce. Namawiano mnie, abym cię zabił, a jednak oszczędziłem cię, mówiąc: Nie podniosę ręki na mego pana, bo jest pomazańcem Pańskim. (1 Sm 24, 10-11).
Dawid jako król Judy
Pomimo zapewnień Saula, że nie będzie już ścigał Dawida, ten zdecydował się schronić w ziemi filistyńskiej i został sługą króla Akisza. Dawid chciał walczyć po jego stronie przeciwko Saulowi, ale książęta filistyńscy bali się zdrady Dawida, więc nie przyjęli takiej propozycji.
Wojska filistyńskie wyruszyły przeciwko armii Saula, który zginął w walce. Został zamordowany także jego syn Jonatan. Dawid mógł w tej sytuacji spokojnie objąć tron. Zostaje jednak wyłącznie królem Judy, gdyż inne pokolenia, które same siebie nazywały Izraelem, wybrały własnego króla – Iszbaala (syn Saula). Dawid założył własną stolicę w Chebron i królował stamtąd przez siedem lat. W tym czasie stoczył wiele bitew.
Dawid jako król całego Izraela
Przez pewien czas Dawid i Izrael mieli wspólne interesy i współdziałali. W pewnym momencie jednak ich wojska spotykały się przy stawie w Gibeonie i stanęły w walce przeciwko sobie. Zginęli obaj dowódcy, konsekwencją był krwawy spór. Księga Samuela opisuje przebieg owej wojny (rozdział 3 i 4). Były to czasy brutalności i przemocy. Dawid zwyciężył i został królem całego Izraela:
Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem. (2Sm 5,3)
Zdobycie Jerozolimy przez Dawida
Za panowania Dawida udało mu się również zdobyć Jerozolimę, która była wówczas pod władzą Jebuzytów. Dawid zastosował fortel i wysłał gromadę swoich mężczyzn przez kanały wody pitne pod ziemią w nocy, kiedy mieszkańcy spali. Zdobyte miasto ustanowił stolicą, w której wybudował swój pałac oraz wzniósł przybytek (przenośną świątynię) dla Arki Przymierza. Dawid miał plany wybudowania stałej świątyni, ale odradził mu to prorok Natana, przekazując słowa Boga:
Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem, a jeżeli zawini, będę go karcił rózgą ludzi i ciosami synów ludzkich. (2Sm 7,12-14)
Kościół naucza, że powyższa zapowiedź nie tyle dotyczy panowania Salomona, co przyjścia samego Jezusa Chrystusa, który jest w Nowym Testamencie również nazywany „Synem Dawida”.
Cudzołóstwo Dawida z Batszebą
Dawid dopuścił się cudzołóstwa z Batszebą, żoną Uriasza Chittyty. Za sprawą Dawida zaszła ona w ciążę. Dawid, chcąc zataić cudzołóstwo, ściągnął Uriasza z pola walki, próbował upić i wysłać do Batszeby. Uriasz jednak nie chciał wracać do domu, kiedy jego żołnierze walczą. W takiej sytuacji Dawid wysłał Uriasza na miejsce najbardziej zaciętych walk, gdzie ten zginął. Dawid poślubił Batszebę, a ona urodziła mu syna. Natan zapowiada śmierć syna Dawida; król żałuje za swój grzech cudzołóstwa i pości, ale dziecko i tak umiera.
Batszeba rodzi Dawidowi drugiego syna o imieniu Jedidjah. Znany jest jednak w historii Izraela jako Salomon (hebr: „pokój”). Imię Salomon zostało nadane najprawdopodobniej przy akcie koronacji.
Patologie i przykre wydarzenia w okresie panowania Dawida
W okresie panowanie Dawida miały miejsca wydarzenia patologiczne i trudne do opanowania dla króla. Jego syn Amnon zgwałcił swoją przyrodnią siostrę (Tamar), za co został zamordowany przez jej brata Abszaloma. Abszalom po morderstwie uciekł z kraju. Dawid pozwolił mu wrócić, ale nie chciał go widzieć. Abszalom jako wielki wojownik stawał się coraz bardziej popularny wśród ludu i zdecydował się wystąpić przeciwko Dawidowi i zająć jego tron. Dawid i jego zwolennicy musieli uciekać z Jerozolimy, jednak Abszalom został w walkach zabity i król mógł powrócić do stolicy.
Dawid przeprowadził spis ludności. Potępił to prorok Gad, a w kraju pojawiła się zaraza, która była karą za pokładanie ufności w liczbach zamiast w Bogu i jego woli. Przed śmiercią Dawid wybrał Salomona na swojego następcę.
Miasto Dawida (Miasto Dawidowe) - tłumaczenie
W Biblii występuje określenie Miasto Dawida/Miasto Dawidowe. W Starym Testamencie jest to wschodnia część Jerozolimy, natomiast w Nowym stosuje się tę nazwę w odniesieniu do Betlejem, gdzie narodził się zarówno Dawid, jak i Jezus.