Wzór dwumianowy Newtona to formuła pozwalająca wyrazić n-tą potęgę sumy dwóch liczb. Może być traktowany jako sposób wyprowadzenia wzorów skróconego mnożenia na sumę i różnicę.
Wzór dwumianowy Newtona
(a+b)n=(n0)an+(n1)an−1b+(n2)an−2b2+...(nn)bnWzórdwumianowyNewtona
We wzorze występują współczynniki (nk), które wylicza się z symbolu Newtona lub odczytuje z trójkąta Pascala.
Wzoru dowodzi się przy wykorzystaniu indukcji matematycznej.
Przykład:
Wyznaczymy postać rozwiniętą wzoru dla n=2 oraz 3.
1) n=2
Policzymy wartości współczynników.
(20)=2!2!0!=1
(21)=2!1!1!=2
(22)=(20)=1 (korzystając z własności symbolu Newtona).
A zatem
(a+b)2=a2+2ab+b2.
2) n=3
Wyznaczymy wartości współczynników.
(30)=3!3!0!=1
(31)=3!1!2!=3
(32)=(31)=3 (korzystając z własności symbolu Newtona).
(33)=(30)=1
Stąd
(a+b)3=a3+3a2b+3ab2+b3.
Jeśli pamiętamy jak narysować trójkąt Pascala nie musimy liczyć współczynników z symbolu Newtona. Zwróćmy uwagę, że w drugim wierszu znajdują się współczynniki wyznaczone w przykładzie 1), natomiast w trzecim wyznaczone w przykładzie 2) (górny wiersz - ten z samą jedynką - to wiersz zerowy). Ogólnie w n-tym wierszu znajdują się współczynniki odpowiadające rozwinięciu wzoru Newtona dla n-tej potęgi.
Przykład:
Zapiszmy rozwinięcie wzoru Newtona dla n=4 odczytując współczynniki z trójkąta Pascala.
(a+b)4=a4+4a3b+6a2b2+4ab3+b4.
Jak przy pomocy wzoru dwumianowego Newtona wyznaczyć wzory skróconego mnożenia na różnicę? Wystarczy do odpowiedniego wzoru na sumę za b podstawić −b.
Przykład:
Wyznaczmy wzór na (a−b)4 korzystając ze wzoru na (a+b)4.
(a−b)4=(a+(−b))4=a4+4a3(−b)+6a2(−b)2+4a(−b)3+(−b)4=a4−4a3b+6a2b2−4ab3+b4.