został nawet przez Nerona przyjęty. Nie pomógł mu również Seneka, który nie ma już wpływu na cesarza. Aulus udał się więc do domu Petroniusza, gdzie zastał Winicjusza i zorientował się po jego reakcji na wieść o porwaniu Ligii, że młodzieniec nie maczał w tym palców. Winicjusz, który wybiegł z domu jak szalony, obiecuje uwolić dziewczynę, ale ostatecznie poddaje się woli Nerona, o czym Aulus dowiaduje się z listu.
Rozwścieczony Winicjusz wpada do domu wuja i rzuca się na niego. Petroniusz zaczyna tłumaczyć, że Neron obiecał odebrać zakładniczkę i oddać ją Winicjuszowi. Najpierw, by zachować pozory, Ligia musi zostać na dworze pod opieką Akte. Petroniusz obiecuje Markowi, że już jutro zasiądzie obok Ligii przy uczucie. Wtedy właśnie Winicjusz pisze do Aulusa list, w którym wycofał się z danych mu obietnic.
Uczta u Nerona
Podczas przygotowań do uczty w pałacu cezara Akte radzi Ligii, żeby przypadkiem nie rozgniewała Nerona. Dawna nałożnica Nerona była pod urokiem urody dziewczyny i uspokajała ją, że cesarz wcale się nią nie interesuje.
Na uczucie Ligia spoczywa obok Winicjusza. Nie kryje radości z faktu, że znów go widzi. Neron jest zachwycony urodą dziewczyny, ale Petroniusz odwraca jego uwagę. W tym czasie Winicjusz wyznaje Ligii miłość, a w dziewczynie budzi się coraz silniejsze uczucie. Petroniusz i inni ucztujący zaczęli namawiać Nerona, by zaśpiewał. Kulturalna uczta zmienia się po śpiewie Nerona i prawieniu mu komplementów w orgię. Rozochocony winem Winicjusz przygarnia Ligię i namiętnie ją całuje. Dziewczyna jest przerażona. Z odsieczą przybywa Ursus i zanosi zemdloną do komnat Akte.
Ligia i Ursus zaczynają obmyślać ucieczkę. Nie mogą schronić się w domu Aulusów, gdyż wydaliby na nich wyrok śmierci. Ursus obiecuje swojej pani, że odbiję ją wieczorem, gdy prowadzona będzie do domu Winicjusza w lektyce. Akte podsuwa Ligii pomysł ślubu z Winicjuszem, ale dziewczyna protestuje. Woli uciec do Ligów. W ogrodzie spotykają Poppeę, którą Ligia prosi o wstawiennictwo u cezara.
Ucieczka
Wieczorem przybywa po Ligię wyzwoleniec Winicjusza, Atacyn. Winicjusz kazał wcześniej przygotować dom na przybycie ukochanej, Petroniusza i Chryzostemis. Kiedy goście oczekiwali przybycia Ligii, Ursus zdecydował się na odbicie swojej pani. Udało mu się uprowadzić dziewczynę. Winicjusz, który dowiedział się o zdarzeniu, bierze świecznik i uderza nim niewolnika, który przyniósł smutną wiadomość. Inni niewolnicy eskortujący Ligię zostali wychłostani.
Wściekły Marek zebrał grupę niewolników i ruszył na poszukiwania ukochanej. Odwiedza Akte, która spotęgowała jego rozpacz słowami: „Człowieku zapalczywy i ślepy! Ona cię kochała”. Dowiaduje się, że córka Nerona i Poppei zachorowała, a w związku z tym Ligia może zostać oskarżona o uprawianie czarów i rzucenie uroku na dziecko. Ulgę mężczyźnie przyniosła jednak pewność, że to nie Neron porwał dziewczynę.
Na dziedzińcu, na którym tłum oczekiwał wieści o córce cezara, Auguście, Winicjusz spotyka Petroniusza, z którym dzieli się nowinami. Patrycjusz każe obstawić bramy miasta w nadziei, że złapie uciekinierów.
Petroniusz pragnie pocieszyć siostrzeńca i daje mu w prezencie piękną niewolnicę – Eunice. Marek nie zamierza jej przyjąć, a sama Eunice wykazuje się niezwykłą odwagą i prosi o pozwolenie na pozostanie na dworze. Petroniusz domyśla się, że musi stać za tym jakaś miłosna historia, ale nie domyśla się, że chodzi o niego. Skazuje Eunice na chłostę. Szczęśliwa, że może zostać u Petroniusza, kobieta w podzięce obiecuje sprowadzić człowieka, który odnajdzie Ligię.
Do domu Petroniusza przybywa Chilon Chilonides – filozof i rzezimieszek.