Źródłosłów i związek z tragedią
Nazwa komedia pochodzi od dwóch greckich słów: komos („huczny pochód”) i ode („pieśń”). Wyraz „komos” oznacza również nazwę piosenki wykonywanej w upojeniu alkoholowym. Komedia wyrasta z tego samego źródła, co tragedia, czyli obrzędów na cześć Dionizosa, których celem było ekstatyczne połączenie się z bóstwem przez taniec, śpiew i picie wina. Genetyczna bliskość komedii i tragedii wskazuje na to, że płacz i śmiech to dwa aspekty tego samego zjawiska. Tragedia ma za zadanie uwznioślić przedstawianą historię (ruch w górę), komedia zaś ją trywializuje (ruch w dół).
Elementy konstrukcyjne
Oprócz prologu istotnym elementem komedii antycznej był agon, czyli pojedynek słowny wykonywany przez chór podzielony na dwie części, a także parabasis, a więc bezpośrednie zwracanie się do widowni, tzw. „mówienie na stronie”.
Komizm
Pojęcie komizmu w starożytności nie istnieje. Arystoteles wymienia natomiast „błazeństwo”, które stanowi punkt wyjścia dla komizmu. Antyczne zjawisko śmiechu, podobnie jak pathos w tragedii, spełnia funkcję terapeutyczną. Źródłem oczyszczenia z negatywnych uczuć jest tu trywializacja przyczyn cierpienia. Znamienne jest, że śmiech w świecie