Targowiczanie - kim byli? Stanisław Szczęsny Potocki, Franciszek Ksawery Branicki i in. - życiorysy

Inicjatorzy konfederacji targowickiej w roku 1792 byli reprezentantami stronnictwa hetmańskiego, nazywanego także czasem staroszlacheckim. Były to osoby, które czerpały zwykle duże korzyści ze „złotej wolności”, toteż nie zależało im na zmianie ustroju i reformach. Część z nich uważała być może, że Konstytucję należy zlikwidować w celu ocalenia kraju, podczas gdy inni chcieli po prostu utrzymywania dogodnej dla nich sytuacji.

Stanisław Szczęsny Potocki urodził się w roku 1753 w bogatej rodzinie magnackiej. W latach 1782 – 1788 był wojewodą ruskim, po tym czasie zaś odkupił (!) patent i stopień generała artylerii konnej. Uczestnik Sejmu Wielkiego, stawał w opozycji do króla. Został marszałkiem konfederacji targowickiej. W czasie insurekcji kościuszkowskiej przebywał na emigracji, chcąc uniknąć wyroku śmierci, po upadku Rzeczpospolitej zaś powrócił na swój majątek, stając się lojalnym poddanym cara. Zmarł w 1805 roku.

Franciszek Ksawery Branicki urodził się w roku 1730. Brał udział jako żołnierz w wojnie siedmioletniej. Poseł na sejm konwokacyjny w roku 1764, jak również uczestnik sejmu repninowskiego w 1767. Pozostał wierny królowi w czasie konfederacji barskiej, za co został mianowany hetmanem wielkim koronnym. Również był posłem na Sejm Wielki, sprzeciwiającym się reformom. Po upadku Rzeczpospolitej osiedlił się na terenach Ukrainy, gdzie zmarł w 1819 roku.

Seweryn Rzewuski urodził się w roku 1743. Był synem hetmana wielkiego koronnego Wacława. Jako młody polityk został wraz z ojcem uprowadzony na rozkaz Mikołaja Repnina w czasie tzw. sejmu repninowskiego i do 1774 roku był w Rosji. Po powrocie przejął po ojcu buławę hetmańską. Był jednym z najaktywniejszych przeciwników reform stanisławowskich, jednym z najważniejszych inicjatorów konfederacji targowiciej. Po rozbiorach i upadku Rzeczpospolitej wycofał się z polityki, zmarł w Wiedniu 11.12.1811 roku.