Rozwój cywilizacji chińskiej, w dorzeczu żółtej rzeki (Huang He), doprowadził do pojawienia się wielu wynalazków naukowych i technicznych. Rozwinięto oraz udoskonalono wiele dziedzin życia, z których Europejczycy zaczęli korzystać wiele wieków później.
Starożytne Chiny – Zegar
Jednym z największych osiągnięć technologicznych starożytnych Chin było wynalezienie zegara, przez jednego z cesarskich urzędników. Początkowo dni odmierzano nacięciami na pniu kija, następnie odkryto, że poruszające się słońce rzuca cień, dzięki temu możliwe było – za pomocą prostego patyka, dzielenie dnia na mniejsze jednostki czasu – tak powstał zegar słoneczny. Był on jednak wciąż niedoskonały, ze względu na zmieniające się warunki pogodowe. Następnie próbowano odmierzać czas za pomocą zegarów wodnych oraz świecowych. W przypadku tych pierwszych, duży wpływ na przelewaną wodę miała wielkość naczynia i objętość wody. Z drugiej strony, zegary świecowe miały zastosowanie tylko do odmierzania krótkich jednostek czasu. W końcu, w XI wieku zbudowano pierwszy potężny zegar mechaniczny wykorzystujący mechanizm wychwytowy, który wyprzedził o kilkaset lat swój odpowiednik europejski. Ten chiński wynalazek, początkowo służył tylko cesarzowi oraz urzędnikom, zamieszkującym zakazane miasto.
Starożytne Chiny – Astronomia
Od początku swojej historii chińczycy interesowali się kosmosem. Imperialni astronomowie interpretowali ruchy ciał niebieskich, w odniesieniu do spraw ludzkich. Wyznaczali m.in. najlepszy czas zasiewów i zbiorów. Pierwszy zegar mechaniczny z XI wieku, służył również do określania położenia ciał niebieskich. Na tej podstawie sprawdzano, który z synów cesarza zostanie jego następcą (nie musiał być to najstarszy syn), biorąc pod uwagę układ gwiazd w dniu jego narodzin. Oprócz tego, starożytni chińczycy jako pierwsi zanotowali zaćmienie słońca w roku 1361 oraz opisali komety, zwracając uwagę na ich rozwijające się ogony w kierunku przeciwnym do słońca (działanie wiatru słonecznego). Również w kwestii instrumentów astronomicznych byli lepsi od europejczyków. Już 1000 lat p.n.e. wycinali z nefrytu szablony konstelacji, z gwiazdą polarną na środku, idealnie pasującą do otaczających ją innych gwiazd. Powstanie starożytnego teleskopu, także zawdzięczamy chińczykom. Powstał on dzięki wynalezieniu koła wertykalnego, przez jednego z najwybitniejszych uczonych z XII wieku – Jiushao Qin. Dzięki temu odkryciu chińczycy mogli określać lokalizacje w odniesieniu do gwiazdy polarnej i ziemskiego równika.
Starożytne Chiny - Proch
Przez wieki odkrycie prochu było przypisywane Europie czasów średniowiecza. Jednak prawdziwymi wynalazcami byli taoistyczni alchemicy, którzy poszukując eliksiru nieśmiertelności, mieszali ze sobą przeróżne substancje. Początkowo proch był wykorzystywany do produkcji fajerwerków, następnie od ok. XIII wieku już jako broń. Powstaje pierwsza mina lądowa, wymyślona przez jednego z chińskich generałów oraz pierwsze miny morskie, które transportowano długimi łodziami. Starożytni chińczycy wymyślili również prototyp pierwszej broni palnej – tzw. ogniste lance. Były to przymocowane na końcu włóczni bambusowe tuby, które wypełniano prochem oraz ostrymi kawałkami metali. Pierwsza prawdziwa (regularna) broń palna pojawiła się w Chinach w XII wieku. Stworzyli również pierwszą w świecie armatę, odlaną z metalu, montowaną na drewnianych lawetach. Taczka – kolejny chiński wynalazek, także znalazła zastosowanie militarne m.in. do transportu broni.
Starożytne Chiny – Jedwab
Około 2700 –2600 r. p.n.e. w starożytnych Chinach, poznano produkcje jedwabiu. Był to jeden z najważniejszych towarów eksportowych chińczyków, dlatego też tajemnicy produkcji jedwabiu strzeżono przez długi okres czasu. Transportowano go do blisko położnych państw sąsiednich, jak i przez Jedwabny szlak (droga z Chin, aż po wybrzeże morza śródziemnego) do Indii, Persji, a po podbojach Aleksandra Wielkiego – do państw położnych w basenie morza śródziemnego. W Europie dopiero w VI wieku zaczęto hodowle jedwabników, co umożliwiło produkcje tkanin jedwabnych.