Ignacy Mościski przyszedł na świat 1.12.1867 roku w Mieszanowie, na terenach zaboru rosyjskiego. Pochodził z rodziny o korzeniach szlacheckich, zaangażowanej w oba powstania narodowe XIX wieku. Nauki elementarne pobierał w Płocku, Zamościu i Warszawie. Później podjął zaś studia chemiczne na politechnice w Rydze. Była to ówcześnie uczelnia z dużą ilością polskich studentów. Mościcki angażował się aktywnie w życie studenckie, był członkiem korporacji akademickiej (związku zrzeszającego młodzież męską o charakterze samokształceniowym i patriotycznym) Welecja.
W początkowym okresie życia był bardziej związany z ruchami endeckimi, jednakże stopniowo zmieniał swoje poglądy i ostatecznie związał się z ruchem socjalistycznym, przyszłym zalążkiem PPS. Znajdował się w siatce zamachowców, planujących wielki zamach na gubernatora rosyjskiego w Warszawie, jednak w wyniku dekonspiracji musiał w roku 1892 uciekać z kraju. Na emigracji przebywał w Anglii, później zaś w Szwajcarii, kontynuując karierę naukową i zostając wykładowcą. Pracował tam nad efektywnymi metodami wykorzystywania azotu i uzyskiwania jego pochodnych, jak również oczyszczania ropy naftowej, odnosząc znaczne sukcesy na tym polu. Od 1912 wykładał na politechnice we Lwowie.
Ze względu na wiek nie brał czynnego udziału w I wojnie światowej, angażując się jednak w ruchy niepodległościowe. Po odzyskaniu niepodległości pracował jako dyrektor w fabryce azotowej w Chorzowie, tam poznał m.in. przyszłego wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego. Cały czas współpracował z politechnikami we Lwowie i Warszawie.
W roku 1926 niespodziewanie został „wyznaczony” przez Józefa Piłsudskiego na prezydenta II RP. Było to zaskoczenie nawet dla samego zainteresowanego. Mościcki był uważany za naukowca, nie polityka, propozycję jednak przyjął. Przez okres rządów Piłsudskiego pozostawał wiernym wykonawcą jego woli.
Po śmierci Marszałka w roku 1935 Mościcki rozpoczął swoje samodzielne rządy, dosyć prędko wchodząc w koalicję z Edwardem Rydzem – Śmigłym. Razem z Józefem Beckiem zdominowali oni scenę sanacyjną aż do wybuchu wojny.
Po klęsce wrześniowej internowany, jak cały rząd, w Rumunii, dokąd udał się po 17 września. Pod koniec 1939 roku złożył swój urząd. Nie powrócił już nigdy do Polski. Udało mu się trafić do Szwajcarii, najpierw Fryburga, potem zaś Genewy, zmarł też na terytorium tego państwa 2.10.1946 roku.
Warto pamiętać o tym, że Ignacy Mościski był nie tylko znanym politykiem, ale też wybitnym uczonym, ekspertem w wielu dziedzinach. Do jego najważniejszych odkryć należy opracowanie nowej metody uzyskiwania kwasu azotowego z powietrza, oddzielania ropy naftowej od wody, nowej metody izolacji przewodów elektrycznych i budowy kondensatorów. Mościcki był też twórcą polskiego przemysłu azotowego.