Społeczeństwo masowe – określony został tak typ społeczeństwa, którego powstanie spowodował w głównej mierze rozwój środków masowego przekazu i to one mają silny wpływ na jednostki i całe społeczeństwo, kształtując pośrednio jej świadomość. Ten rodzaj społeczeństwa wykształcił się w mocno zurbanizowanych i zindustrializowanych państwach, z wysokim poziomem zaludnienia.
Najbardziej charakterystyczną cechą masowego społeczeństwa jest bierność, przejawia się ona w braku zaangażowania w sferze publicznej i także prywatnej (znieczulica, brak odpowiedzialności za drugą jednostkę). Społeczeństwo masowe jest zatomizowane, więzi społeczne słabną, zanikają więzi sąsiedzkie, a nawet rodzinne. Poczucie jedności i wspólnoty jest znikome. W dużej mierze kontakty międzyludzkie zostają przeniesione w rzeczywistość wirtualną. Społeczeństwo masowe cechuje się postawą konformistyczną, jest podatne na propagandę, reklamy, w dosyć prosty sposób ulega manipulacjom. W tego typu społeczeństwie niezwykle aktywnym składnikiem jest opinia publiczna - jest to głos mas, jednak często bez realnego wpływu. Kolejną cechą są zbiurokratyzowane i zcentralizowane struktury władzy. Dość dobrze rozwinięta gospodarka, nastawiona na ilość nie jakość wymusza zmianę stylu pracy na zautomatyzowaną i monotonną. Pojawiło się zjawisko określane jako „wyścig szczurów”.
W kulturze dominuje kultura masowa, która jak sama nazwa wskazuje jest skierowana i dostosowana do masowego, przeciętnego odbiorcy, którego łączy podobieństwo zainteresowań i potrzeb. Ma szeroki zasięg oddziaływania, jednak jest mało zróżnicowana, pozbawiona wszelkich hierarchii wartości, a przy tym bezrefleksyjna. Publiczność masowa jest emocjonalnie manipulowana, jej potrzeby i pragnienia są naciągane, złudne, w konsekwencji osoby te często są niezdolne do wyrażania siebie jako istot ludzkich oraz swoich prawdziwych, realnych potrzeb. Następuje upadek tradycji, poczucia wspólnoty, dawnych ideałów, norm a także wyższych wartości. Coraz mniejsze znaczenie w życiu człowieka odgrywa religia, a jej miejsce zajmuje konsumpcjonizm i hedonizm. Zdobycze i ideały poprzednich epok są często bagatelizowane, marginalizowane.