Człowiek będący częścią jakiejś wspólnoty, społeczeństwa funkcjonuje w świecie również jako indywiduum, odrębna jednostka. Mimo podlegania procesowi socjalizacji posiada również szereg cech indywidualnych, własną osobowość przejawiające się w określonym sposobie postrzegania rzeczywistości, myślenia, w charakterystycznych tylko dla niej zachowaniach i specyficznych nawykach i upodobaniach.
Mimo znacznego wpływu otoczenia, środowiska, a także mimo bycia częścią pewnego zbioru osób, człowiek jest zatem również istotą niezależną, samodzielną, posiadającą pewien zespół cech odróżniających go od pozostałych członków wspólnoty.