Julia Maria Ledóchowska urodziła się w wielodzietnej rodzinie hrabiowskiej 17 kwietnia 1865 r. w Loosdorf koło Wiednia. Jej rodzicami byli Antoni Ledóchowski, polski emigrant polityczny i Józefina ze szwajcarskiej rodziny Salis-Zizers, a siostrą Maria Teres Ledóchowska, powszechnie nazywana matką czarnej Afryki, założycielka sióstr klawerianek, beatyfikowana w 1975 r. Z kolei brat Julii, Włodzimierz, wstąpił do zakonu jezuitów, gdzie w latach 1915-42 pełnił funkcję generała.
Julia Maria z Loosdorf przeprowadziła się z rodziną do Lipnicy Murowanej koło Bochni w 1883 r. W wieku 21 lat wstąpiła klasztoru urszulanek w Krakowie, gdzie dnia 17 kwietnia 1887 r., przyjęła zakonne imię Maria Urszula. Pracowała w krakowskim internacie sióstr, a w 1904 r. została jego kierowniczką. Dwa lata później założyła pierwszy na ziemiach polskich internat dla studentek szkół wyższych.
W 1907 r. wyjechała razem z dwoma siostrami do pracy dydaktycznej w Petersburgu. Rok później dzięki ich staraniom udało się tam założyć autonomiczną placówkę urszulańską. Następnie siostra Urszula przeniosła się nad Zatokę Fińską, gdzie otworzyła w 1910 r. gimnazjum dla dziewcząt.
Pierwszą wojnę światową spędziła w krajach