Święty Jakub Mniejszy
zwany także Jakubem Młodszym, dla odróżnienia od drugiego Apostoła o tym samym imieniu, zwanego Jakubem Starszym (owo starszeństwo oznaczało kolejność włączenia do grona Apostołów, a nie wiek). Był bratem św. Judy Tadeusza, a także krewnym Jezusa. Należał do Dwunastu. Pochodził z Nazaretu. Przewodniczył gminie jerozolimskiej. Uczestniczył w tzw. pierwszym soborze, gdzie wygłosił mowę, popierając stanowisko św. Piotra i św. Pawła odnośnie misji wśród pogan (Dz 15, 13-23). Św. Paweł w liście do Galatów nazwał Jakuba Mniejszego „filarem Kościoła” (Ga 2,9).
Św. Jakub pozostawił po sobie jeden list, który wszedł do kanonu Nowego Testamentu, tj. List św. Jakuba. Zmarł śmiercią męczeńską w 62 r., za czasów cesarza Nerona, skazany przez Sanhedryn na ukamienowanie. Arcykapłan Annasz za wydanie wyroku na Jakuba został usunięty ze swojego urzędu przez Heroda Agryppę, gdyż ten uznał, że Annasz nadużył swoich praw. Jakub cieszył się bowiem nie tylko szacunkiem wśród chrześcijan, ale również wśród Żydów.
Apokryfami, (niesłusznie) przypisywanymi Jakubowi Młodszemu, są Ewangelia Jakuba i Protoewangelia Jakuba.
Na wizerunkach św. Jakub przedstawiany jest najczęściej z mieczem bądź księgą (zwojem). W Kościele katolickim wspominany jest 6 maja.
Powstało i wciąż powstaje wiele teorii dotyczących tożsamości Jakuba, syna Alfeusza (czyli jednego z Dwunastu) i Jakuba, przewodniczącego gminy. Część uczonych uważa bowiem, że były to dwie odrębne osoby. Skąpość materiału źródłowego nie pozwala na wypracowanie jednoznacznego rozwiązania tej kwestii, dlatego w kulcie i ikonografii Kościół przyjmuje tożsamość „Jakubów”.
Święty Szymon
Św. Szymon był jednym z Dwunastu Apostołów, jednak informacje o nim są nad wyraz skromne. W Ewangeliach został wspomniany 3 razy. Nadano mu przydomek Kananejczyk czyli "Gorliwy". Niektórzy Ojcowie Kościoła twierdzili, że pochodził z Kany Galilejskiej, jednak współcześni egzegeci odrzucają taką interpretację. Być może św. Szymon był krewnym Jezusa (Mt 13,55). Według tradycji miał być również bratem Apostołów: Jakuba Młodszego i Judy Tadeusza. Niektóre źródła podają, że był trzecim z kolei biskupem Jerozolimy i poniósł śmierć męczeńską za cesarza Trajana, jednakże część pisarzy podważa te dane, twierdząc, że Szymon Apostoł i Szymon biskup to dwie różne osoby.
W ikonografii chrześcijańskiej często przedstawiany jest z Judą Tadeuszem. Są również razem wspominani w Kościele katolickim w dniu 28 października.
Do atrybutów Szymona należy drewniana piła, którą według legendy, miał być rozcięty na pół. Bywa przedstawiany także z księgą, toporem, włócznią i kotwicą.
Jest patronem grabarzy, tkaczy, murarzy, drwali i leśników. Zwracać do niego można się również w beznadziejnych przypadkach. Jest także jednym z patronów diecezji siedleckiej (obok św. Judy i św. Jozafata).
Św. Maciej
Jeden z pierwszych uczniów Jezusa, ale do grona Dwunastu dołączył dopiero po zdradzie i samobójstwie Judasza. Został wybrany na drodze losowania. Był pochodzenia żydowskiego, a jego imię Mattatyah oznaczało w języku hebrajskim dar Jahwe.
Dzieje Apostolskie nie wspominają w ogóle o jego misjach, jednak według legend miał głośić Ewangelię w Judei, Etiopii i Kolchidzie. Klemens Aleksandryjski podaje, św. Maciej zmarł śmiercią naturalną ok. 50 roku; inne źródła mówią o śmierci męczeńskiej.
Znane są fragmenty pism apokryficznych z III w.: Ewangelii św. Macieja oraz Dziejów Macieja. Oba charakteryzują się zabarwieniem gnostyckim.
Relikwie św. Macieja miała odnaleźć św. Helena (matka Konstantyna Wielkiego) w IV w. Obecnie znajdują się w
