Tren XV - interpretacja i analiza

W Trenie XV, podobnie jak w Trenie XIV, autor nawiązuje do postaci z mitologii greckiej.

Utwór rozpoczyna się wezwaniem do muzy Erato i do własnej lutni. Tym razem przypomina postać Niobe – kobiety, która traci czternaścioro dzieci, zabitych przez Apollina i Artemidę. Według mitycznych przekazów, po śmierci potomstwa zrozpaczona Niobe zamieniła się w kamień.

Poeta skupia się na wątku rozpaczy cierpiącej matki. Nie potrafi wyobrazić sobie ogromu jej bólu. Wzywa mściwych bogów, by skrócili mękę pogrążonej w rozpaczy kobiety zabijając ją. Ból Niobe jest wieczny, nie ma końca, bowiem matka zamieniona w kamień nadal cierpi:

(…) Ten grób nie jest na martwym, ten martwy nie w grobie
Ale samże jest martwym, samże grobem w sobie.

Tren XV napisany jest wierszem regularny, trzynastozgłoskowcem (liczba wersów jest większa niż w przypadku większości tekstów całego cyklu), rymy są parzyste. Środki stylistyczne użyte przez Kochanowskiego to: apostrofy, wykrzyknienia, epitety („nieszczęsna matko”), pytania retoryczne („Gdzie teraz twych siedm synów i dziewek tak wiele?/ Gdzie pociecha?”), powtórzenia („gdzie”), porównania – dzieci Niobe jak „kwiaty (…) kosą podsieczone”.

Polecamy również:

  • Tren XV - treść wiersza

    Erato złotowłosa i ty, wdzięczna lutni,     Skąd pociechę w swych troskach biorą ludzie smutni,Uspokójcie na chwilę strapioną myśl moję,     Póki jeszcze kamienny w polu słup nie stoję,Lejąc ledwe nie krwawy płacz przez marmór... Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 5 + 3 =
Ostatnio komentowane
W
• 2025-04-08 17:33:59
Ez
• 2025-04-07 14:53:18
AAAA
• 2025-04-06 10:59:03
,m
• 2025-04-06 09:43:25
gg
• 2025-04-04 16:49:00