Pytajnik - znak zapytania, zasady użycia, funkcja

Funkcja pytajnika

Znak zapytania (pytajnik) przede wszystkim służy wyrażaniu intencji mówiącego, umożliwiając mu stawianie pytań, na które oczekuje odpowiedzi. W mowie odpowiada mu intonacja wznosząca.

Spotkamy się jutro?

Która jest godzina?

Dokąd poszedł Mateusz?

Zdania pytające zakończone pytajnikiem mogą też mieć charakter retoryczny (nie oczekuje się na nie odpowiedzi) i wyrażać emocje mówiącego:

- niepewność (Czy na pewno mam rację?),

- zdziwienie (Już dotarliśmy do celu?),

- oburzenie (Jak mogłeś tak postąpić?).

Zdania pytające umożliwiają także sformułowanie prośby.

Czy moglibyście się już uspokoić?

Możesz zamknąć drzwi?

Pytajnik na końcu zdania

1. Tytuły

Jeśli tytuł ma charakter pytania, stawiamy na końcu pytajnik.

„Gdzie jest zegar mistrza Kukułki?”

„Dlaczego ogórek nie śpiewa?”

Jeśli to pytanie pozorne, pytajnik można pominąć.

„Komu bije dzwon”

„Co słonko widziało”

2. Zdania pojedyncze

Pytajnik stawiamy na końcu każdego zdania pytającego, niezależnie od intencji, jaka przyświecała mówiącemu (pytał, by uzyskać odpowiedź, dziwił się, wyrażał oburzenie itd.).

Kiedy wrócisz?

Jak śmiesz?

Możesz tu podejść?

3. Zdania złożone

Jeśli zdaniem pytającym jest zdanie nadrzędne, na końcu stawiamy pytajnik.

Dlaczego