Geneza „Obrazków więziennych”
Maria Konopnicka jest słynną autorką nowel, które wydała w czterech zbiorach. Współczuciu wobec niedoli bohaterów towarzyszy szacunek pisarki dla ich wrażliwości moralnej, uczciwości, wielkoduszności. Konopnicka nie tylko przedstawia wydarzenia tragiczne, ale jednocześnie potrafi się w nich odnaleźć, przeżywać je i oceniać.
„Obrazki więzienne” powstały w latach 1887-1888 w efekcie osobistych obserwacji autorki. Mają cechy reportażu. Autorka, jak zawsze, nie kryje emocjonalnego kontaktu z bohaterami.
Czas i miejsce akcji „Obrazków więziennych”
W „Obrazkach więziennych” Marii Konopnickiej przedstawione zostały XIX-wieczne więzienia. Opowiedziane w nowelach historie dzieją się pod koniec XIX wieku (akcja rozgrywa się w latach 1880-1900), a zatem w czasach współczesnych autorce.
Konopnicka z dbałością o realia, szczegółowo opisuje wnętrza aresztu: więzienne cele, korytarze, stołówki, karcery, nawet (drobiazgowo) gabinet naczelnika.
Motywy w „Obrazkach więziennych”
Motyw choroby
Dzika z noweli „Jeszcze jeden numer” uważana jest za chorą psychicznie – odizolowana w celi, napiętnowana i samotna, pozostawiona samej sobie. Jej dzieje są tragiczne, bowiem