„Rota” – jeden z najbardziej rozpoznawalnych tekstów poetyckich Marii Konopnickiej – napisana została w 1908 r. Literatka wysłała go do redakcji czasopisma „Przodownicy”, gdzie oczekiwał przez dwa lata na publikację (w tym czasie autorka samodzielnie rozprowadzać je w miarę możliwości).
Był to rok 1910, a więc pięćsetna rocznica wydarzenia niezwykle wymownego – zwycięstwa wojsk Władysława Jagiełły nad zakonem krzyżackim pod Grunwaldem.
„Rota” - analiza
„Rota” składa się z czterech strof pięciowersowych, które przeplatane są taką samą ilością refrenów w postaci zawołania: „Tak nam dopomóż Bóg!”. Wewnątrz poszczególnych zwrotek przeplatają się ze sobą wersy liczące osiem i siedem sylab (8,7,8,7,8 – 6). Po nich następują wspomniane słowa skierowane do Najwyższego. Rymy w kolejnych strofach układają się w następujący sposób: ababcc. Wiele z nich jest męskich, np. wróg : Bóg.
Podmiot liryczny wiersza wypowiada się w liczbie mnogiej, co podkreśla ogólnonarodową, ogólnospołeczną wymowę utworu. Na jego poważny i uroczysty charakter wskazuje już tytuł, który oznacza przysięgę; składaną głównie przez ludzi walczących.
Język „Roty” jest bardzo podniosły. Podmiot liryczny często odwołuje
