W „Obrazkach więziennych” Konopnicka przedstawiła prawidła, jakie rządzą życiem więziennym. Pisarka ukazała, jak więzienie wpływa na psychikę ludzką, opisała jego surowe reguły i zwyczaje.
Ludzie, których autorka przedstawia w noweli, ulegają różnorakim zmianom pod wpływem zamknięcia i katorżniczego trybu życia. Więzienie zniszczyło ich wygląd, zdewaluowało się pojęcie moralności. Pobyt za kratkami odciska na bohaterach trwałe piętno, jednak żaden więzień nie rezygnuje z marzeń o wolności.
Jeden z bohaterów – Cygan – podejmuje nawet próbę ucieczki, ale zostaje złapany i surowo osądzony przez współwięźniów. Wkrótce potem, ciężko pobity, umiera. Dopiero po jego śmierci wychodzi na jaw gorzka prawda, że Cygan od dwóch tygodni powinien już przebywać na wolności. Do desperackiego czynu doprowadziła go nieudolna i niemrawa biurokracja.
„Obrazki więzienne” stanowią relację z bezpośrednich obserwacji Marii Konopnickiej, ale również z rozmów z więźniami i pracownikami więzień.
Przedstawione historie mają charakter szkicu reportażowego. Zauważyć można emocjonalny stosunek autorki do bohaterów. Konopnicka ukazała „ludzką” stronę więźniów, którzy również mają swoje problemy i nadzieje – nadal pozostają ludźmi.