Interpretacja
Niobe to kobieta, która grzeszy zuchwałością wobec bogów i dlatego zostaje ukarana. Mit ten prezentuje zatem antyczny kodeks postępowania, wedle którego bluźnierstwo stanowi jedno z najgorszych wykroczeń. Jednocześnie jednak Niobe jest figurą matki, która cierpi po stracie swoich dzieci. Jej ból przekracza wszelkie wyobrażenia, nawet zamiana kobiety w kamień, nie przynosi jej ukojenia. Postać Niobe przywołuje np. Jan Kochanowski w cyklu „Trenów” napisanych po śmierci córki Urszulki.
Motywy
Najważniejszym motywem mitu jest „mater dolorosa”, czyli „matka bolejąca”. Zostaje on szczególnie rozwinięty przez chrześcijaństwo, zwłaszcza w średniowieczu („Lament świętokrzyski”). Inne motywy to motyw winy i kary.
Bohaterowie
Niobe – córka Tantala, żona Amfiona, władcy Teb. Urodziła czternaścioro dzieci i bluźniła przeciw Latonie, za co Apollo i Atemida zgładzili jej potomstwo. Ból Niobe po śmierci dzieci był tak wielki, że bogowie zamienili ją w kamień. Niobe nadal jednak cierpiała, a z jej łez powstał strumień.
Apollo i Artemida – dzieci Latony, zabili dzieci Niobe za jej bluźnierstwo.