Motyw cierpienia po stracie bliskich. Omów zagadnienie na podstawie Antygony Sofoklesa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

„Antygona” Sofoklesa uznawana jest za wzór tragedii antycznej. Utwór ten spełnia wszystkie cechy gatunkowe tragedii. Ma charakterystyczną budowę dla tego gatunku budowę. Rozpoczyna się od prologu, później następuje pieśń wejścia (tzw. parodos), wypowiedzi bohaterów to epejsodiony, które przerywane są pieśniami chóru (tzw. stasimonami). Tragedię antyczną kończy exodos, ostatnia scena zakończona pieśnią chóru. Wymowa „Antygony” jest spójna z koncepcją losu i życia człowieka w starożytnej Grecji. Jednym z najważniejszych motywów utworu jest motyw cierpienia po stracie bliskich.

Motyw cierpienia po stracie bliskich w „Antygonie”

Bohaterowie tragedii to przedstawiciele rodu Labdakidów, na którym – według mitologii – ciążyła klątwa. Tytułowa bohaterka była córką Edypa i Jokasty. Miała siostrę Ismenę i dwóch braci, którzy toczyli ze sobą zaciętą, bratobójczą walkę o władzę. W wyniku tego sporu obaj bracia Antygony zginęli. Jeden z nich został uznany za bohatera, a drugi za zdrajcę. Władzę w Tebach objął jej wuj, Kreon. Był to władca surowy i bezwzględny, przez wielu mieszkańców uważany za tyrana. Kreon rozkazał zbezcześcić ciało zdrajcy i zabronił pod karą śmierci pochować je w ziemi. Antygona cierpiała po stracie obydwu braci. Nie mogła się pogodzić z niesprawiedliwym i okrutnym wyrokiem. W tajemnicy pogrzebała ciało brata. Została za to skazana śmierć. Zamurowano ją żywcem w ścianie piwnicy. To jednak nie był koniec dramatycznych wydarzeń. Syn Kreona był bowiem zakochany w Antygonie. Na wieść o śmierci dziewczyny popełnił samobójstwo. Żona Kreona wpadła w rozpacz po śmierci syna i również się odebrała sobie życie. Król pozostał sam z wyrzutami sumienia, nie wiedząc, jak ma dalej żyć. Można powiedzieć, że „Antygona” to tragedia, w której każdy z bohaterów zmaga się ze stratą kogoś bliskiego. Różne są jednak próby radzenia sobie z bólem i żałobą. Antygona nie pozostaje bierna w obliczu cierpienia. Jej miłość do brata okazuje się silniejsza niż śmierć i strach. Bohaterka czuje powinność wobec zmarłego. Nie mogłaby sobie spojrzeć w oczy, gdyby nie oddała krewnemu ostatniej posługi. Jej przeciwieństwem jest Ismena. Siostra Antygony nie decyduje się na sprzeciwienie się woli władcy. Dla niej najważniejszą wartością jest życie, które trzeba ochronić za wszelką cenę. Na Kreona spada olbrzymie cierpienie. Król będzie musiał żyć z poczuciem winy, co może być gorsze niż śmierć. Syn i żona Kreona zdecydowali się na samobójstwo, ponieważ nie wyobrażali sobie dalszego życia bez ukochanej osoby.

Cierpienie po stracie bliskich w „Iliadzie” Homera

Zgoła odmienną postawę wobec cierpienia po stracie bliskiej osoby przyjmuje Achilles, jeden z głównych bohaterów eposu Homera. Traci on na polu walki swojego najbliższego przyjaciela. To powoduje, że Achilles staje się żądny zemsty. Przepełnia go nienawiść i chęć odwetu na zabójcy Patroklosa, Hektorze. Bohater mści się w okrutny sposób – zabija w pojedynku Hektora i publicznie bezcześci jego zwłoki. Miłość do bliskich i cierpienie po ich stracie może więc prowadzić do skrajnie odmiennych postaw i zachowań.

Polecamy również:

Komentarze (0)
Wynik działania 3 + 5 =
Ostatnio komentowane
ss
• 2025-02-04 15:03:47
W planie wydarzeń punkt 1 i 2 powinny być zamienione miejscami.
• 2025-01-29 19:30:27
Jest tu zawarte wiele niezbędnych oraz interesujących informacji o twórcy i artyście jakim...
• 2025-01-26 10:13:01
To ja ola
• 2025-01-20 14:10:30
bardzo się przyda na ściągi na kartkówki
• 2025-01-16 13:41:59