Oblubienica
Młoda dziewczyna o śniadej cerze, którą bracia wysłali do pracy w winnicy. Kocha z wzajemnością pewnego młodzieńca. Jednak nie mogą być teraz razem (być może dlatego, że jej wybranek pasie swoje stado gdzieś daleko). Dziewczyna czeka na niego każdej nocy.
Przez chór została nazwana Szulamitką, znaczenie tego słowa nie jest jasne, być może chodzi o żeńską formę imienia Salomon lub jest to nawiązanie do biblijnej Szunemitki. Wiadomo, iż dziewczyna ma ciemną skórę od pracy w winnicy). Ma białe zęby, piękne, jędrne piersi i oczy niczym gołębice.
W utworze znaleźć można liczne opisy jej wyglądu, gdyż jej ukochany opiewa każdą jej część ciała, która budzi w nim zachwyt i pożądanie. Oto kilka z nich:
Jako okrawek granatu skroń twoja (...)
Zęby twoje jak stado owiec wychodzących z kąpieli, każda z nich ma bliźniaczą, nie brak żadnej (...)
Jak piękne są twe stopy w sandałach, księżniczko! (...)
Łono twe, czasza okrągła (...)
Piersi twe jak dwoje koźląt, bliźniąt gazeli (...)
Oblubieniec
Młody chłopiec o jasnej skórze, który wypasa owce. Kocha z wzajemnością dziewczynę, za którą tęskni każdej nocy. Zdaniem oblubienicy jest on piękny, a jego zapach i każda część ciała budzą w niej pożądanie.
W treści znajdują się liczne opisy, opiewające jego urodę. Oto kilka z nich:
Miły mój śnieżnobiały i rumiana, znakomity spośród tysięcy (...)
Jego policzki jak balsamiczne grzędy, dające wzrost wonnym ziołom (...)
Jego nogi - kolumny z białego marmuru, wsparte na szczerozłotych podstawach (...)
Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położony (...)