Potop biblijny - streszczenie

Ludzie żyli w grzechu i odwrócili się od Boga. On postanowił zesłać na nich wielką powódź. Ostrzegł przed tym jedynie Noego i jego rodzinę. Noe zbudował ogromną  łódź - arkę, na którą zabrał swoich bliskich i po parze z każdego gatunku żywych stworzeń.

Gdy byli bezpieczni, na ziemię spadł deszcz i padał tak długo, aż woda pokryła wszystko, co istniało na ziemi. Gdy deszcz ustał, Noe wysłał białą gołębicę, aby sprawdzić czy woda opadła, jednak ona dwukrotnie powracała.

Za trzecim razem gołębica powróciła z zieloną gałązką i Noe wiedział, że mogą zejść na ląd. Wówczas na niebie ukazała się tęcza jako symbol przymierza Boga z ludźmi i obietnica, że więcej nie będzie potopu.