Wyjście Izraelitów z Egiptu - streszczenie

Bóg przemówił do Mojżesza i nakazał mu uwolnienie Izraelitów z niewoli egipskiej. Mojżesz i jego brat udali się do faraona i prosił go o uwolnienie Izraelitów. Gdy ten odmówił, Bóg zesłał na Egipt pierwsza plagę – woda w Nilu zamieniła się w krew.

Po kolejnej odmowie faraona Egipt zaroił się od żab, później od komarów. Faraon po każdej z plag obiecywał wypuścić Izraelitów, a gdy ta ustała nie dotrzymywał obietnicy. Bóg zesłał więc zarazę na bydło, następnie grad  i szarańczę. Wreszcie Bóg wysłał anioła śmierci, który nocą zabił wszystkich pierworodnych synów Egipcjan. Ocaleli synowie Izraelitów, bo Ci, na rozkaz Mojżesza, oznaczyli drzwi swoich domów krwią baranka.

Gdy umarł syn faraona, Izraelici zostali uwolnieni. Mojżesz prowadził ich przez pustynię, nocą drogę wskazywał im słup ognia, a za dnia słup dymu. Egipcjanie na rozkaz faraona ruszyli w pogoń za Izraelitami, ale Bóg znów interweniował. Gdy Izraelici dotarli nad Morze Czerwone, rozstąpiły się jego wody, by mogli przejść bezpiecznie, a gdy do morza wjechały rydwany Egipcjan, fale wróciły na swoje miejsce i wszyscy się utopili.