Przystąpienie Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej - przyczyny, skutki, opis

Kiedy w Europie padły pierwsze strzały i rozpoczęły się działania wojenne, Stany Zjednoczone ciągle hołdowały starej idei izolacjonizmu. W myśl jej założeń USA miały nie angażować się w konflikty poza Amerykami, w zamian za brak interwencji państw europejskich na terenach uznawanych za amerykańską strefę wpływów. Mimo deklarowanej neutralności prezydent Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilson chciał oficjalnie wciągnąć Stany Zjednoczone do wojny po stronie Ententy. Uważał on bowiem, że sojusz z potęgami europejskimi będzie w najlepszym interesie gospodarczym i politycznym Stanów. Jednakże silne tendencje izolacjonistyczne nie pozwalały mu na otwarte dążenie do wojny. Stąd też musiał on czekać na okazję, która stanowiłaby casus belli dostatecznie mocny, by przekonać społeczeństwo.

Okazja do tego nadarzyła się dopiero w roku 1917 i wiąże się z trzema skandalami dyplomatycznymi, które nadwyrężyły pozycję Niemców w Stanach. Na początku lutego 1917 roku Niemcy ogłosili prowadzenie nieograniczonej wojny podwodnej. W myśl owego oświadczenia dowódcy jednostek niemieckich mieli atakować wszystkie statki w pobliżu Wysp Brytyjskich, niezależnie od bandery.  Jednym z pierwszych efektów tego oświadczenia było zatopienie „Lusitanii”, 7.05.1917. Statek ten był formalnie cywilną jednostką pasażerską, został jednak zaatakowany przez niemieckiego u-boota na brytyjskich wodach.  W wyniku tragedii śmierć ponieśli obywatele amerykańscy. Trzecim skandalem była słynna „depesza Zimmermanna”. 16 stycznia 1917 roku niemiecki rząd wysłał do swojej ambasady w Meksyku telegram, w którym zawarte były informacje na temat warunków sojuszu, jaki Państwa Centralne proponowały Meksykowi. Był on siłą rzeczy wymierzony również w Stany Zjednoczone, czego zresztą nie ukrywano nawet w tekście.

Wszystkie te czynniki spowodowały, że Woodrow Wilson mógł wreszcie liczyć na poparcie Kongresu i społeczeństwa. 6 kwietnia 1917 roku Stany Zjednoczone znalazły się w stanie wojny z Niemcami.

Wypowiedzenie wojny przez Stany Zjednoczone nie wywarło początkowo znaczącego wpływu na działania w Europie. USA nie posiadały bowiem w tym czasie silnej armii, którą zaczęły budować praktycznie od zera. Jednakże wraz z przystąpieniem do wojny Stanów Ententa zyskiwała potężne zaplecze surowcowe, ogromną bazę produkcyjną, a w dłuższej perspektywie – świeże źródło rekrutów, których można było zastępować własne jednostki. Z tego też powodu Ententa mogła sobie pozwolić na dalszą wojnę na wyczerpanie. Do innych wniosków musiały z kolei dojść Państwa Centralne, których jedyną nadzieją było zakończenie wojny, zanim Stany Zjednoczone będą zdolne w pełni zaangażować się w wojnę. Na froncie zachodnim rozpoczął się wyścig z czasem, którego kulminacją były nieudane niemieckie ofensywy wiosenne z roku 1918.