W roku 1917 wykończona trzema latami wojny Rosja nie była już w stanie prowadzić dalej działań wojennych. W wyniku szeregu rewolucji i upadku kolejnych rządów ostatecznie władzę w państwie przejęli bolszewicy, którzy rozpoczęli rokowania pokojowe z Trójprzymierzem. Zawarcie 3.03.1918 traktatu pokojowego z Rosją w Brześciu obudziło w Państwach Centralnych nową nadzieję na zwycięskie zakończenie wojny. Rządy Trójprzymierza zdawały sobie jednak sprawę z tego, że należy działać szybko. W roku 1917 bowiem do Ententy dołączyły Stany Zjednoczone, wraz ze swoją ogromną gospodarką i gotowym do wykorzystania potencjałem ludnościowym. Tymczasem Państwa Centralne napotykały coraz większe problemy ze znalezieniem rekrutów, jak również utrzymaniem tempa produkcji. Niemieccy dowódcy uważali, że armię stać już tylko na jeden, ostateczny cios.
Na przełomie lutego i marca Niemcy przerzucili wszystkie dostępne siły na front zachodni, pozostawiając na innych kierunkach działań jedynie nieliczne oddziały porządkowe i odwodowe. Faktyczny niemiecki głównodowodzący Erich Ludendorff planował doprowadzić do przełamania frontu i zmuszenia Ententy do podpisania kompromisowego pokoju, nim na kontynent przybędą Amerykanie. Alianci spodziewali się wprawdzie niemieckiego uderzenia, ale zaskoczyła ich jego skala, jak również zastosowanie nowej taktyki walki, m.in. użycie infiltracji i oddziałów szturmowych. Rozpoczęte 21.03.1918 ofensywy wiosenne przyniosły początkowo Niemcom duże korzyści, udało im się przełamać front i przejściowo powrócić do wojny ruchomej. Rozbita została znaczna część brytyjskiej armii, nad Marną Niemcy znaleźli się zaledwie kilkadziesiąt kilometrów od Paryża. Ostatecznie jednak niemieckie jednostki, wykrwawione walkami, atakowały coraz powolniej i coraz słabiej. Zaczęło brakować zarówno ludzi, jak i sprzętu. Od 8.08.1918 to Ententa przeszła do kontrataku, rozpoczynając tzw. „Ofensywę 100 dni”. Wojska niemieckie, jeszcze niedawno walczące dzielnie, popadały w coraz większą demoralizację. Pojawiły się przypadki buntów i odmowy walki.
Również na innych frontach Ententa przeprowadziła ofensywy, które były wymierzone w pozostałych sojuszników Niemiec – Austro – Węgry na froncie włoskim, Bułgarię od strony Macedonii i Turcję w Palestynie. Sojusznicy niemieccy zaczęli powoli się wykruszać, niezdolni już do kontynuowania walki. 29.09.1918 roku Bułgaria zawarła w Salonikach zawieszenie broni, wycofując się z wojny. Dzień później to samo zrobiła Turcja. Austro – Węgry i Niemcy zostały osamotnione w walce, licząc już tylko na zawarcie mało bolesnych pokojów. 29.10.1918 roku Austro – Węgry poprosiły o zawarcie rozejmu, do którego doszło 3.11.1918. Samo państwo było już ogarnięte wrzeniem rewolucyjnym i niepodległościowym, doszło do obalenia cesarza, a samo cesarstwo przestało istnieć do końca listopada. Osamotnione Niemcy broniły się coraz bardziej desperacko, aż do pierwszych dni listopada 1918 roku. Wtedy to wewnątrz kraju wybuchła rewolucja, rozpoczęta 3.11.1918 w bazach okrętów wojennych. 9.11.1918 roku cesarz Wilhelm II abdykował i uciekł do Holandii. 11.11.1918 Niemcy podpisały w lasku Compiegne pod Paryżem zawieszenie broni, kończąc ostatecznie Wielką Wojnę.
Koniec I wojny światowej - 1918
Polecamy również:
-
14 punktów Wilsona - treść, znaczenie, historia
W połowie roku 1917 Stany Zjednoczone Ameryki dołączyły do grona światowych potęg zaangażowanych w trwającą już od trzech lat wojnę na kontynencie europejskim. Prezydent Stanów Zjednoczonych, Woodrow Wilson, wciągnął Stany do wojny dopiero po długich przygotowaniach opinii publicznej, nawet wtedy jednak... Więcej »
-
Rozpad Austro-Węgier - przyczyny, opis, powstanie nowych państw
Austro – Węgry rozpoczęły działania wojenne z nadzieją, że ewentualne zwycięstwo militarne umocni nadszarpnięte więzy łączące poszczególne ludy monarchii i pozwoli na zażegnanie kryzysu wewnętrznego. Jednak długa i wyczerpująca wojna, wraz z klęskami militarnymi, doprowadziły do zjawiska wręcz... Więcej »
-
Rewolucja listopadowa w Niemczech - przyczyny, opis, skutki (znaczenie)
Już w drugiej połowie sierpnia niemiecki Sztab Generalny zrozumiał, że wojna jest nie tylko przegrana, ale dalsze kontynuowanie działań wojennych może już doprowadzić jedynie do katastrofy. Żołnierze niemieccy, utrzymujący przez wiele lat dyscyplinę, zaczęli się buntować, nie chcąc dalej tracić życia. Przyczyniały... Więcej »
-
Rozejm w Compiegne (1918) - postanowienia, warunki, znaczenie
W połowie roku 1918 państwo niemieckie nie było już w stanie prowadzić działań wojennych, z powodu braku ludzi, surowców i motywacji żołnierzy do dalszych działań. Gorączkowe próby poszukiwania możliwości zawarcia pokoju na ugodowych warunkach zostały przerwane, gdy 3.11.1918 doszło do buntu marynarzy... Więcej »