W czasach PRL – u i budowy ustroju socjalistycznego w Polsce jednym z najczęstszych zjawisk widocznych w historiografii było utożsamianie systemu totalitarnego i autorytarnego. Wiązało się to oczywiście z celami i legitymizacją nowej władzy w Polsce – stawianie w jednym rzędzie sanacyjnej Polski i nazistowskich Niemiec usprawiedliwiało zmianę ustroju na socjalistyczny. Modne stało się wtedy określenie „faszystowska sanacja”. Jednakże należy pamiętać, że dzisiaj odchodzi się od takich uogólnień i zrównywania. Różnice w działaniu systemu autorytarnego i totalitarnego znacznie zmieniały pozycję zarówno obywatela, jak i państwa.
Jednym z podobieństw obu systemów jest oczywiście silny nacisk propagandowy położony na kreowanie wizerunku wodza. W systemie totalitarnym wprowadzany jest zwykle kult jednostki, polegający na przedstawianiu przywódcy jako istoty idealnej, nie posiadającej wad, biegłej w każdej dziedzinie. Z kolei w systemie autorytarnym kult wodza opierany jest zwykle na jego przeszłych dokonaniach i osobistej charyzmie. Stąd też w większości państw autorytarnych przywódcami byli uznani wojskowi, weterani wojenni, cieszący się szacunkiem za dokonania.
W państwie totalitarnym kluczową sprawą, o którą dba władza jest całkowita kontrola nad życiem obywatela, jak również oficjalne tępienie wszelkiej opozycji. Obywatel pozbawiony jest praktycznie możliwości wpływania na politykę, pozbawiony jest swobody wyboru. W państwie autorytarnym opozycja jest w różnym stopniu tolerowana, o ile nie zagraża pozycji władzy. Zwykle dba się również o pozory wolnego wyboru, jak również stara się o realne zdobycie poparcia. Policja polityczna działa zwykle dyskretniej, nie eliminując przeciwników tak ostentacyjnie, jak ma to miejsce w totalitaryźmie. W obu systemach ważną rolę odgrywa za to aparat propagandowy, mający na celu odpowiednie nastawienie społeczeństwa wobec rządzących. W obu systemach często rząd tworzy różnego rodzaju formacje paramilitarne, młodzieżowe itp., które zrzeszają zwolenników systemu i dbają o ich odpowiednie wychowanie „ideologiczne”. Jednakże w systemie totalitarnym przynależność do takich organizacji jest masowa i często obowiązkowa, podczas gdy w autorytaryzmie zazwyczaj ochotnicza, dobrowolna.
W totalitarnym systemie władzy państwo dąży aktywnie do przejęcia kontroli nad przemysłem i interwencjonizmem państwowym. W większości z nich ważną rolę odgrywają również różnorakie świadczenia socjalne, którymi utrzymuje się społeczeństwo w przywiązaniu do władzy. Większość państw autorytarnych skłania się z kolei ku bardziej nacjonalistycznym i prawicowym formom gospodarki, z mniejszą kontrolą państwa, ale za to tworzeniem wielu monopoli.
Państwo totalitarne i autorytarne - porównanie (podobieństwa, różnice)
Polecamy również:
-
Obywatel w systemie totalitarnym i autorytarnym
Lata międzywojenne są okresem powstania dwóch nowych form ustroju państwa, będących niejako odpowiedzią na słabe i raczej nieudolne rządy parlamentarne w wielu młodych demokracjach ówczesnej Europy. Były to odpowiednio system totalitarny i autorytarny. W późniejszych latach, zwłaszcza zaś w... Więcej »
-
Faszyzm, nazizm, komunizm - porównanie (różnice, podobieństwa)
Systemy totalitarne stanowily nową, ponurą jakość w historii politycznej Europy po I wojnie światowej. Kolejno powstający system komunistyczny (na terenie Rosji), faszystowski (Włochy) i wreszcie nazistowski (Niemcy) wykorzystywały do przejęcia wladzy chaos panujący po I wojnie światowej, niezadowolenie społeczne z... Więcej »