Konfiguracje elektronowe pierwiastków

Konfiguracje elektronowe metali przejściowych tworzy się poprzez wypełnianie elektronami kolejnych orbitali d (z pewnymi wyjątkami wynikającymi ze specyficznych własności orbitali d): mają one konfiguracje od  do  (grupa 12),  do  (metale szlachetne). Dla metali 6 i 7 okresu przed podpowłoką d, wypełniana jest niższa podpowłoka f. Według reguły rozbudowy, kolejne orbitale zapełniane są elektronami według wzrastającej energii. W przypadku orbitali s i p sytuacja prosta, energia orbitali rośnie według wzrastającej głównej i pobocznej liczby kwantowej, jednak w przypadku orbitali d występuje komplikacja, ponieważ orbital nd ma energię nieznacznie wyższą niż orbital n+1 s. Dlatego orbitale 3d zostają zapełnione dopiero po wypełnieniu podpowłoki 4s. Podobnie jest z orbitalami typu f, w ich przypadku energia jest jeszcze wyższa i orbital nf jest zapełniany dopiero po wypełnieniu orbitalu (n+2)s. Rozbudowa konfiguracji elektronowych metali przejściowych związana jest przede wszystkim z efektami energetycznymi towarzyszącymi wypełnianiu podpowłok d (oraz f) oraz z nieznacznymi różnicami energetycznymi między orbitalami ns, (n-1)d i (n-2)f.

Konfiguracje elektronowe pierwiastków- zjawisko promocji