Pojęcie subkultura pochodzi z łaciny i w dosłownym znaczeniu oznacza „podkulturę”, którą można tłumaczyć jako węższy, wyjątkowy zakres kultury uznawany przez grupę wyróżnioną ze względu na specyficzne cechy (np. demograficzne, jak w przypadku subkultur młodzieżowych).
Termin subkultura należy do tych terminów socjologicznych, które posiadają wiele definicji, uwypuklających różne ujęcia tematu. Dominującym aspektem większości definicji jest podkreślenie odrębności kultury pewnej grupy, która w oderwaniu od reszty społeczeństwa, buduje swój własny system przekonań, wartości, zasad, którymi się posługuje.
Warto podkreślić, że subkultura nie powstaje sama dla siebie, a wręcz przeciwnie - rozwija się ona w opozycji wobec zastanej kultury i wyznawanych zasad społecznych. Najczęściej twórcami subkultur są grupy młodzieży, które nie zgadzają się na zastaną rzeczywistość i starają się wyrazić siebie poprzez utożsamienie z pozostałymi członkami grupy, w sposób odbiegający od reszty społeczeństwa.
Subkultury spotyka się jednak nie tylko wśród młodzieży, ale także w grupach, które tworzą się np. ze względu na miejsce przebywania (więzienie, miejsce pracy).
Subkultury to grupy o charakterze nieformalnym.
Subkultury – przyczyny powstawania:
- niskie poczucie własnej wartości,
- potrzeba poczucia siły, jaką daje zaangażowanie w grupę,
- alienacja,
- bunt związany z zastanym porządkiem i wartościami wyznawanymi przez rodziców,
- brak widoków na przyszłość,
- wspólna sytuacja pewnej grupy i potrzeba reakcji na nią.