Początki subkultury gotyckiej to przełom lat 70. i 80. XX wieku. Jednym z czynników, które spowodowały jej rozwój to specyficzna muzyka – folk rock, muzyka industrialna, death rock, a później także gothic rock.
Subkultura gotycka – elementy rozpoznawcze
Subkultura gotycka jest wewnętrznie niejednorodna, ma jednak pewne cechy, które pozwalają na rozpoznanie członków subkultury:
- czarny strój nawiązujący do stylistyki XIX-wiecznej (arystokracja) – czyli w przypadku kobiet są to czarne gorsety, długie suknie, woalki itp., ale także bardzo nowoczesne stylizacje z wykorzystaniem np. czarnego, błyszczącego lateksu,
- makijaż podkreślający bladość cery, a jednocześnie zaznaczający oczy (na kolor czarny) – podobnie jak w przypadku subkultury emo,
- często wysokie, skórzane i wiązane buty,
- słuchanie gotyckiego rocka, czyli takich zespołów jak np. Nightwish, ale także innych gatunków muzycznych m.in. muzyki folk, elektronicznej, metalowej itp.
- nawiązywanie do epoki romantycznej w nowoczesnym wydaniu,
- zainteresowanie okultyzmem,
- fascynacja tajemniczością, niezwykłością,
- skłonność do refleksji, fascynacja literaturą (dziewiętnastowieczny autor Edgar Allan Poe to swego rodzaju twórca literatury gotyckiej), poezją, sztuką (z zakresu interesujących gotów tematów związanych z tajemniczością, nocą, sferą ducha itp.),
- zainteresowanie mitologią (słowiańską i nordycką), nieraz także połączone z chrześcijaństwem,
- zainteresowanie wampiryzmem.