Początki subkultury skinów są obserwowane od lat 60. w Anglii, a Polsce skini pojawili się dopiero w latach 90. (rodzimi skini od samego początku uważają się za obrońców polskości) Grupa ta wyróżnia się silnie nacjonalistyczną (wręcz faszystowską) ideologią, specyficzną troską o społeczeństwo lokalne, przejawiającą się poprzez niechęć wobec innych grup (m.in. osób o innym niż biały kolorze skóry, mniejszości etnicznych), jako źródła słabości społeczeństwa.
Skini – elementy rozpoznawcze
Nazwa subkultury skinów pochodzi od bardzo charakterystycznej cechy członków grupy – ogolonej głowy (lub bardzo krótko obciętych włosów (ang. skin – skóra). Do innych cech charakterystycznych należą czarne, wysokie i wypastowane buty, dżinsowe spodnie (najczęściej z podwiniętymi nogawkami, koszulka, szerokie szelki, a także specjalna kurtka. Wygląd skina ma świadczyć o jego przygotowaniu do walki, a także prezentować jego sympatię dla czystości i uporządkowania.
Uczestnicy subkultury skinheadów to przede wszystkim młodzi mężczyźni, którzy bardzo rzadko sięgają po alkohol czy inne używki. Częstym znakiem rozpoznawczym są tatuaże (charakterystyczna forma, np. częstym motywem jest orzeł). Skini są często bardzo wysportowani (co wiąże się z ich kultem siły i gotowością do walki). Działają w grupie – atakują przedstawicieli mniejszości, co często kończy się brutalnym pobiciem.