Nazwa subkultury punków jest bardzo znacząca, ponieważ w języku ang. słowo punk oznacza coś bezwartościowego, śmieci. Nazwa ta dobrze obrazuje rzeczywistość, w której rozwijała się subkultura – punki bowiem rozwinęły się w opozycji wobec zastanego porządku społecznego, który przez swoje uporządkowanie skrajnie różnił się od buntowniczej, kolorowej młodzieży, której ideologia przybierała charakter skrajnie kontestacyjny. Kultura punktów, jak wiele innych, rozwinęła się na Zachodzie jako sprzeciw wobec obowiązującego ładu społecznego. Do Polski moda na punki przywędrowała w latach 80., dziś jednak subkultura ma bardzo niewielkie znaczenie.
Warto podkreślić, że w przypadku tej subkultury odzież jest ważnym, choć nieuporządkowanym elementem rozpoznawczym. Punki właściwie mogą nosić wszystko – ważne by strój ten był niedbały, poszczególne elementy świadomie nie tworzyły całości. Często punki noszą wysokie buty, dżinsy oraz dżinsową kurtkę, choć oczywiście może być także bardzo wiele innych kombinacji odzieży. Elementy odzieży punków często uzupełniane są naszywkami, czy dodatkami, podkreślające przynależność do subkultury.
Bardzo wyrazistym elementem wyglądu punków jest fryzura – często jest to tzw. irokez (pas wysoko postawionych włosów przebiegający przez środek wygolonej głowy, często kolorowy).
Punki - ideologia
- niechęć wobec wszelkich autorytetów, kwestionowanie ich znaczenia,
- niechęć wobec mediów masowych,
- nastawienie pacyfistyczne (niechęć wobec powszechnej służby wojskowej – ważne szczególnie w przeszłości),
- korzystanie z teraźniejszości – życie chwilą,
- skłonności anarchistyczne
- część środowisk popiera ruchy proekologiczne.
Pewną cechą rozpoznawalną punków jest także charakterystyczna muzyka – dynamiczna, głośna, agresywna, do dnia dzisiejszego ciesząca się znaczną popularnością.