Kameduli (Kongregacja Eremitów Kamedułów Góry Koronnej; skrót EC) to kontemplacyjny zakon katolicki o jednej z najbardziej rygorystycznych reguł wśród instytutów życia konsekrowanego (obok trapistów i kartuzów). Mnichów obowiązuje ścisła klauzura. Dodatkowo kameduli oprócz trzech podstawowych ślubów zakonnych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, przysięgają również poprawę obyczajów i stałość w kongregacji.
Początki kamedułów sięgają XI w. i działalności św. Romualda z Rawenny, który – bazując na bogatej tradycji wschodnich kolonii pustelniczych i regule św. Benedykta – założył kilkanaście eremów-pustelni w całej Italii. Najbardziej znanym klasztorem stał się klasztor we miejscowości Camaldoli, od której to pochodzi sama nazwa „kameduli”.
Zakonników z nowopowstających wspólnot obowiązywała szczególna asceza. Regułę konwentu ułożył kolejny przeor Camaldoli, bł. Rudolf. Na jej podstawie życie mnichów miała wypełniać modlitwa, praca, studiowanie Biblii, umartwianie i samotność.
W XVI. w. do wspólnoty w Camaldoli dołączył Paweł Justiniani, gdzie przebywał przez 10 lat. Kiedy został przełożonym klasztoru, postanowił zreformować zakon ku ściślejszemu przestrzeganiu pierwotnej reguły kamedulskiej. Jego działania skończyły się niepowodzeniem, pomimo wsparcia ze strony papieża. Wówczas opuścił on wspólnotę z kilkoma towarzyszami i w 1520 r. założył nowy erem w Monte Cucco w Umbrii. Wspólnota przyjęła nazwę Towarzystwa św. Romualda, przemianowaną później na Kongregację Eremitów Kamedułów Góry Koronnej, i została oparta na Regule Życia Pustelniczego autorstwa Justiniania. W Polsce kameduli są od 1603 r.
W Regule Życia Pustelniczego bł. Paweł Justiniani położył szczególny nacisk na potrzebę oderwania się od świata, wagę ciszy, samotności i kontemplacji, zgodnie z myślą: „Żyć sam na sam z Bogiem i żyć dla Boga samego”. Do dziś eremy kamedulskie składają się z szeregu domków-cel, w których pojedynczo mieszkają mnisi, zbierając się tylko razem na Mszy Świętej i Liturgii Godzin. Siedziby klasztorne lokalizowane są z dala od ludzkich osiedli. Zakonnicy przez cały czas zachowują milczenie rozmawiając jedynie wtedy, gdy jest to niezbędne i to na uboczu i półgłosem.
Kameduli nie utrzymują kontaktu ze światem zewnętrznym. Jedyną działalnością apostolską prowadzoną przez zakon jest przyjmowanie mężczyzn na zamknięte rekolekcje. Również celebracje liturgiczne kamedułów są uboższe: Liturgia Godzin sprawowana jest z wyłączeniem śpiewu, natomiast podczas nabożeństw nie używa się organów. Zakonnicy nie mają radia, telewizji, urlopów, nie praktykuje się odwiedzin u rodziny. Kamedułom nie wolno również przyjmować potraw mięsnych. Mnisi noszą charakterystyczne białe habity.
Współcześnie Kameduli Góry Koronnej posiadają 9 eremów zamieszkiwanych przez ok. 60 mnichów. Ich wspólnoty znajdują się we Włoszech, w Polsce (Kraków-Bielany, Bieniszew), w Hiszpanii, USA, Kolumbii i Wenezueli.