Karmelici (Zakon Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel; skrót: OCarm) to katolickie zgromadzenie zakonne powstałe na początku XIII w. na górze Karmel w Galilei (obecnie teren Izraela). Pierwszą wspólnotę utworzyli przybywający do Ziemi Świętej pielgrzymi – pokutnicy oraz krzyżowcy. W większości byli to ludzie prości i niewykształceni, których złączyło pragnienie życia w samotności wypełnionego modlitwą. Na skutek prześladowań ze strony Saracenów zakonnicy musieli opuścić Górę Karmel i w 1238 r. zawitali do Europy (w Polsce są od 1397 r.).
W 1245 roku w angielskim Aylesford odbyła się pierwsza kapituła generalna karmelitów, w czasie której generałem został św. Szymon Stock. To właśnie jemu sześć lat później w czasie modlitwy ukazała się Matka Boża. Św. Szymon otrzymał od Maryi szkaplerz brązowego koloru, z obietnicą, że kto w nim umrze nie zazna ognia piekielnego. Od tego momentu ów szkaplerz stał się znakiem opieki Matki Bożej nad Zakonem Karmelitańskim, a zarazem nową formą pobożności maryjnej w całym Kościele (wiele zgromadzeń zakonnych przyjęło go wówczas jako część swojego stroju).
Powołaniem każdego karmelity jest żyć w posłuszeństwie Jezusowi Chrystusowi i Jemu wiernie służyć z czystym sercem i prawym sumieniem. Swój charyzmat zakonnicy realizują przez kontemplację, braterstwo i służbę wśród ludzi. Duchowość karmelitańska odwołuje się również do przykładu życia pozostawionego przez proroka Eliasza oraz przez Dziewicę Maryję (wiele zakonów sprawuję bezpośrednią opiekę nad maryjnymi sanktuariami).
Pod koniec XIV w. doszło do upadku karności zakonnej karmelitów. Wówczas kapituła generalna zwróciła się do papieża z prośbą o złagodzenie niektórych przepisów reguły. Stolica Apostolska wyraziła zgodę w 1432 r. Jednak nie wszyscy karmelici pogodzili się ze zmianami i w XVI wieku doszło do reformy zakonu przeprowadzonej przez św. Teresę Wielką i św. Jana od Krzyża. Wynikiem owej reformy jest funkcjonujący do dziś podział na: karmelitów trzewiczkowych (Zakon Braci Najświętszej Maryi Panny z góry Karmel) oraz karmelitów bosych (Zakon Karmelitów Bosych Najświętszej Maryi Panny z góry Karmel; od 1905 r. w Polsce).
Na świecie jest blisko 4 tysiące karmelitów bosych (w tym ponad 350 Polaków) oraz ponad 2 tysiące karmelitów trzewiczkowych (w tym około 70 narodowości polskiej). Wszyscy oni prowadzą życie kontemplacyjne oraz zajmują się działalnością apostolską i misyjną. Niemniej karmelici bosi to ta gałąź rodziny karmelitańskiej, której bracia odznaczają się większą surowością życia i pogłębioną duchowością.
