Munch namalował „Taniec życia” w 1900 roku techniką oleju na płótnie. Obraz ma 125,5 cm x 190,5 cm i wchodzi w skład zbiorów Galerii Narodowej w Oslo.
 |
| Edvard Munch „Taniec życia” (1900)/ munch.com.pl |
Jak twierdził sam autor, rzeczony obraz to przedstawienie sceny z jego życia. Widoczna na pierwszym planie para to właśnie sam Munch i Dagny Przybyszewska, żona Stanisława Przybyszewskiego. Można więc przypuszczać, że rzecz ma miejsce w jakimś lokalu w Aasgaardstrand.
Mężczyzna ubrany jest w czarny frak i obejmuje w tańcu kobietę w czerwonej sukni. Po obu stronach tańczących stoją dwie kobiety. Po lewej stronie ubrana w jasną sukienkę stoi Mila Taula, pierwsza miłość malarza, po drugiej – ciemna postać Turli Garson, również kochanki Muncha. W tle widać inne tańczące pary.
„Taniec życia” to dzieło mówiące o przemijaniu i miłości. Artysta sportretował tu najważniejsze w jego życiu kobiety. W ramionach trzyma tę, którą kocha, miłość symbolizuje czerwień jej sukienki. Jednak jest ona żoną innego. Obok stoją kobiety, które były jego kochankami – uczucie już wygasło, dlatego zostały przedstawione jako samotne. Mila ukazana jest w jasnych barwach, wspomnienie młodzieńczej miłości pozostało pozytywne, a sama kobieta jest młoda jak wówczas, kiedy artysta ją kochał.
Z postacią Mili kontrastuje ubrana w czarną suknię Turla. Związek Muncha z Turlą Garson trwał cztery lata i obfitował w gwałtowne kłótnie, ostatnia z nich skończyła się próbą samobójczą – Turla groziła, że się zastrzeli, Edvard próbował odebrać jej broń i został postrzelony w palec. To wspomnienie jest ciemne, nieprzyjemne.
Taniec symbolizuje miłość, jest radosny i żywiołowy. Porzucone kobiety stoją samotnie. Miłość przemija jak wszystko, pozostawiając po sobie nostalgię odczuwaną raz lżej, raz ciężej.