Leżysz zabity i ja też zabity,
Ty strzałą śmierci, ja strzałą miłości;
Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości,
Ty jawne świéce, ja mam płomień skryty;
Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty,
Ja-m zawarł zmysły w okropnej ciemności;
Ty masz związane ręce, ja wolności
Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity.
Ty jednak milczysz, a mój język kwili,
Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze;
Ty jak lód, a ja-m w piekielnéj srzeżodze:
Ty się rozsypiesz prochem w małéj chwili;
Ja się nie mogę, stawszy się żywiołem
Wiecznym mych ogniów, rozsypać popiołem.
Do trupa - treść wiersza
Polecamy również:
-
Jan Andrzej Morsztyn O swej pannie - interpretacja i analiza wiersza
Utwór „O swej pannie” Jana Andrzeja Morsztyna należy do cyklu epigramatów włączonych do tworzonego przez ponad dwadzieścia lat zbioru pt.: „Lutnia”. Podobnie jak większość wierszy tego poety – został on oparty na pewnego rodzaju koncepcie, który w „O swej... Więcej »
-
Jan Andrzej Morsztyn Do panny - interpretacja i analiza wiersza
W tomie poetyckim „Lutnia” Jan Andrzej Morsztyn zawarł kilka utworów adresowanych „Do panny”. Jednym z nich jest epigramat będący parafrazą wiersza Giambattisty Marina, którego twórczość nierzadko stanowiła inspirację zarówno w sferze tematycznej, formalnej, jak i... Więcej »
-
Jan Andrzej Morsztyn Cuda miłości - interpretacja i analiza wiersza
Jan Andrzej Morsztyn umieścił utwór „Cuda miłości” w drugiej księdze tomu pt.: „Lutnia”, zawierającej przede wszystkim sonety wzorowane na formie włoskiej, odwołujące się w mniej lub bardziej bezpośredni sposób do twórczości Giambattisty Marina. Więcej »
-
Jan Andrzej Morsztyn Niestatek [Oczy jak ogień...] - interpretacja i analiza wiersza
W tomie poetyckim „Lutnia” Jan Andrzej Morsztyn zawarł m.in. serie utworów o takim samym tytule. Wynikało to, z jednej strony, z mnogości zebranych w nim wierszy (naliczono ich ponad dwieście), z drugiej zaś – ich tematycznego pokrewieństwa, oscylującego zawsze wokół postaci... Więcej »
-
Jan Andrzej Morsztyn „Niestatek” II [Prędzej kto wiatr...] - interpretacja i analiza wiersza
Tytułowy „Niestatek” okazał się dla Jana Andrzeja Morsztyna motywem niezwykle nośnym znaczeniowo i odpowiednim do opisu nieszczęśliwej miłości, która stała się głównym tematem cyklu utworów zebranych w tomie „Lutnia” pod wspomnianym tytułem. Poeta rozumiał słowo... Więcej »