Geneza
Ignacy Krasicki tworzył swój zbiór bajek przez cztery lata - „Bajki i przypowieści na cztery części podzielone” datuje się na 1776-78 (data wydania to 1779 r.), natomiast ich kontynuacja „Bajki nowe” powstały w latach 1779-1780. W jednym tomie ukazały się w 1804 roku w „Dziełach poetyckich” w tomie 2.
Czas i miejsce akcji
W przypadku większości bajek trudno ustalić dokładny czas akcji utworu, podobnie jeśli chodzi o miejsce. Celem każdej z bajek jest przekazanie czytelnikowi morału – pewnej uniwersalnej mądrości, pouczenia. Stąd dobór uniwersalnych, typowych czy charakterystycznych bohaterów.
Czas i miejsce akcji odgrywają tu drugorzędną rolę. Autor może zasugerować ogólnie porę (dzień, noc, wieczór) lub miejsce (las, dom, zamek, kościół itp.) opisywanych wydarzeń, ale zazwyczaj unika podawania niepotrzebnych (czyli: odwracających uwagę od sensu bajki) szczegółów.
Motywy
Przyjaźń
„Przyjaciele” Krasickiego reprezentują typ tzw. „bajki narracyjnej”. Historia zajączka zaprzyjaźnionego ze wszystkimi zwierzętami przypomina naiwną opowiastkę dla dzieci. Niestety, podobnie jak w wielu innych bajkach, pod otoczką przyjaznego świata ukrywa się smutna prawda. Świat, w którym żyją