Pewien francuski dyplomata na wieść o upadku powstania miał ogłosić w październiku 1831 roku „porządek panuje w Warszawie”. Zdanie to, często cytowane, wyraża ogólną myśl wielu rządów europejskich. Należy bowiem pamiętać, że jedną z głównych bolączek powstańców był brak zaangażowania obcych mocarstw w sprawę polską. Mimo iż powstanie cieszyło się sympatią zwykłej ludności, mocarstwa europejskie krzywo patrzyły na kolejne zachwianie równowagi na kontynencie. Szczególnie należy to podkreślić w przypadku Austrii i Prus, z oczywistych względów. Powstanie wybuchło w najmniej odpowiednim momencie, pomiędzy niepokojami w Rosji (dekabryści) i całej Europie (Wiosna Ludów). Stąd też brak pomocy zagranicy.
Powstańcze siły cierpiały też z powodu braku zorganizowanego dowództwa. Żaden z dyktatorów powstania nie wykazał się wielkimi zdolnościami dowódczymi, a większość oficerów wyższego szczebla nie wierzyła w możliwość wygrania wojny z Rosją. Dodatkowo błędem było niewykorzystanie osoby księcia Konstantego – osoby, która mimo sadystycznych skłonności sympatyzowała z Polakami i mogła być pośrednikiem pomiędzy powstańcami a carem.
W efekcie klęski powstania car nałożył na Królestwo Polskie znaczne represje. Wielu powstańców zostało skazanych na kary więzienia lub wywiezionych na Syberię. Zlikwidowano armię polską, a żołnierzy wcielono do wojsk rosyjskich. Została zniesiona konstytucja, a zamiast tego wprowadzono tzw. Statut Organiczny (1832), znacząco ograniczający autonomię. Wojskowym namiestnikiem i faktycznym „władcą” Królestwa został generał Iwan Paskiewicz, stąd tez okres po powstaniu jest nazywany „nocą paskiewiczowską”. Koniec powstania był także początkiem intensywnej rusyfikacji i likwidacji elementów polskiego szkolnictwa. Symbolem klęski stała się warszawska Cytadela, twierdza wzniesiona za kontrybucje nałożone karnie na ludność i mająca przypominać Polakom o klęsce walki niepodległościowej, stanowiąc ostrzeżenie.
Przyczyny i skutki upadku powstania listopadowego. Represje po powstaniu listopadowym w Królestwie Polskim
Polecamy również:
-
Powstanie listopadowe - przebieg. Najważniejsze bitwy, dowódcy powstania listopadowego)
Do wybuchu powstania doszło w nocy z 29 nas 30 listopada 1830 roku. Powstanie było dziełem względnie niewielkiego spisku, zwanego Sprzysiężeniem Podchorążych, z Piotrem Wysockim na czele, a bezpośrednimi przyczynami podjęcia walki były plotki o wysłaniu armii polskiej do walki z rewolucjami na Zachodzie, połączone... Więcej »
-
Piotr Wysocki - czego dokonał, biografia - historia
Piotr Wysocki urodził się 10.09.1797 roku w Winiarach, w rodzinie szlacheckiej. Jako młody chłopak obserwował wydarzenia związane z powstaniem Księstwa Warszawskiego, potem zaś jego upadkiem i przekształceniem się w Królestwo Polskie. Pobierał nauki w Warszawie, tam też wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty. Więcej »
-
Walerian Łukasiński - biografia, dokonania
Walerian Łukasiński narodził się 15.04.1786 roku w Warszawie, w rodzinie zubożałej szlachty. Odebrał gruntowne wykształcenie, znał dobrze język francuski i niemiecki. Więcej »
-
Szymon Konarski - biografia, dokonania
Szymon Konarski urodził się 5.03.1808 roku w Dobiszkach w pobliżu Sejn. Pochodzi z rodziny szlacheckiej o dawnych tradycjach wojskowych. Po edukacji w szkole w Łomży wstąpił w roku 1826 do armii Królestwa Polskiego. Więcej »
-
Juliusz Ordon - biografia, charakterystyka działalności, dowództwo
Juliusz Ordon był jednym z wielu powstańców listopadowych, który został wyrózniony przez historię właściwie przypadkiem. Więcej »