Wg Rocznika Statystycznego GUS w roku 2012 około 646 tys. hektarów gruntów pokrytych było w Polsce wodą - gł. przez powierzchniowe wody płynące i stojące (wody zajmowały więc ok. 2% całkowitej powierzchni kraju).
Wody stojące i płynące oraz bagna i torfowiska zaliczane są przez konwencję ramsarską do mokradeł. Mokradła zajmuja około 4,36 mln hektarów powierzchni naszego kraju (w tym około 30% powierzchni zajmują torfowiska, ważne w retencjonowaniu wody).
Obok wód powierzchniowych oraz bagien i trofowisk (ważnych z punktu widzenia przyrodniczego, ale nie wykorzystywanych bezpośrednio przez człowieka) woda magazynowana też jest w zbiornikach wód podziemnych.
Zarówno wody powierzchniowe, jak i podziemne zasilane są przede wszystkim przez opady (ciekłe - zasilające wody powierzchniowe i podziemne w momencie wystąpienia
oraz stałe – retencjonowane w postaci pokrywy śnieżnej i zasilające wody powierzchniowe i infiltrujące w głąb gruntu w okresie roztopów).
Polska jest krajem o stosunkowo ubogich zasobach wodnych. Średni roczny odpływ wód
powierzchniowych, łącznie z dopływami z zagranicy, wyniósł (w latach 1980—2010) 62,3 km3. W przeliczeniu na 1 mieszkańca daje to roczny zasób wód ok. 1,6 dam3 (decymetrów sześciennych). W innych krajach europejskich zasoby te są szacowane nawet na 4,6 dam3/rok.
Prawie połowa średniego odpływu rzecznego z obszaru Polski pochodzi z drenażu wód podziemnych (ze źródeł i innych wypływów wód podziemnych). Reszta odpływu rzecznego to szybki spływ powierzchniowy wody opadowej powodujący zagrożenia powodziowe.
Sumaryczna pojemność naturalnych i zbiorników wodnych (jezior) oraz sztucznych zbiorników około retencyjnych wynosi ok. 21,7 km3 wody.
Objętość zmagazynowanych słodkich wód podziemnych w obszarze kraju szacuje się na około 6 000 km3. Wody podziemne stanowią jednak tylko ok. 15% wody pobieranej na potrzeby gospodarki narodowej i ludności.
Zasoby wodne Polski cechuje duża zmienność sezonowa i nierównomierność rozmieszczenia
terytorialnego. Obszar najmniej zasobny w wodę pokrywa się z pasem nizin środkowej Polski (Wielkopolska, Kujawy i Mazowsze). Zasoby wodne charakteryzują się też duża zmiennością w przebiegu rocznym i w kolejnych latach (wynika to m.in. z dużej zmienności opadów i parowania).
O stosunkowo niewielkich zasobach wodnych Polski decydują m.in.:
- stosunkowo niskie opady (w części nizinnej kraju) – około 500-650 mm,
oraz mała pojemność zbiorników retencyjnych - mogą zatrzymać tylko ok. 6% rocznego odpływu wód w kraju, co nie zapewnia dostatecznej ochrony przed okresowymi nadmiarami lub deficytami wody.
Problemem jest też zanieczyszczenie wód (zwłaszcza powierzchniowych).