Wody podziemne są wyłącznym źródłem zasilania rzek i jezior w okresach, w których nie występują opady. Szacuje się, że około 49,4% średniego odpływu rzecznego z obszaru Polski pochodzi z zasilania wodami podziemnymi. Wody podziemne wpływają też na warunki życia roślinności łąkowej i bagiennej.
Objętość zmagazynowanych słodkich wód podziemnych w obszarze kraju szacuje się na około 6 bln m3. W odniesieniu do wód gruntowych (o swobodnym zwierciadle) i wgłębnych (o zwierciadle napiętym, znajdujących się pod warstwą skał/osadów nieprzepuszczalnych), które zasilane są przez wody opadowe i roztopowe można stwierdzić, że są to zasoby odnawialne. Stąd dostępne dla zagospodarowania zasoby wód podziemnych w Polsce ustalono na 37,7 mln m3/dobę. Wody te są jeszcze wykorzystywane w stosunkowo niewielkim stopniu.
Wody te występują w obrębie różnych skał tworząc poziomy wodonośne. Użytkowe poziomy wodonośne, których jakość i zasobność może zaspakajać zapotrzebowanie na wodę odbiorców zbiorowych, występują na obszarze 96% powierzchni kraju (w ich obrębie wydzielono 162 główne zbiorniki wód podziemnych). Obszary, w których warstwy wodonośne w niewystarczającym stopniu spełniają kryteria użytkowe występują m.in. w: Sudetach i w zapadlisku przedkarpackim.
Wody podziemne występują w utworach pokrywowych (zwietrzelinie) czwartorzędowych i trzeciorzędowych (są to wody porowe) oraz w spękanych lub skrasowiałych litych skałach starszego podłoża (są to wody szczelinowe, a czasami też krasowe).
Utwory czwartorzędowe pokrywają większą część terytorium naszego kraju (zwłaszcza Polskę Północną i Środkową) – stąd zawierają ok. ok. 3/4 zasobów odnawialnych wód podziemnych naszego kraju (główne warstwy wodonośne to piaszczysto-żwirowe osady międzymorenowe i piaszczyste osady sandrów).
Wody podziemne w utworach trzeciorzędowych występują głównie pod warstwą osadów czwartorzędowych (poza Karpatami). Stanowią one pierwsze użytkowe piętro wodonośne lokalnie w Polsce Centralnej i Zachodniej, w Karpatach i w Niecce Nidziańskiej.
Wody w utworach mezozoicznych (kredowych, jurajskich i triasowych) występują głównie w pasie Wyżyn Polskich (oraz na północ od nich w Niecce Łódzkiej), szczególnie obficie w uszczelnionych wapieniach, marglach i wapieniach.
Mniejsze znaczenie (poza regionem Gór Świętokrzyskich i lokalnie Wyżyną Krakowsko-Częstochowska i Śląską oraz okolicami Wałbrzycha mają widy podziemne zmagazynowane w skałach paleozoicznych).
Głębokość zwierciadła wód podziemnych największa jest (nawet ponad 50 m) w pasie wyżyn, w uszczelnionych i skrasowiałych skałach węglanowych. Głęboko zwierciadło wód podziemnych może też występować w obrębie moren czołowych.
Wody podziemne Niecki Warszawskiej i Niecki Łódzkiej mają charakter wód artezyjskich.
Źródła to naturalne wypływy wód podziemnych na powierzchnie ziemi. W polskich górach źródła są liczne. Przeważają tam (poza Tatrami) źródła zwietrzelinowe - stokowe i zboczowe, o małej intensywności (ok. 0,5 l/sek.) – młaki i wysięki. Większe wydajności mają źródła krasowe (wywierzyska) w obszarach występowania skał węglanowych – wapieni i dolomitów. Wywierzyska tatrzańskie (np. Wywierzysko Olczyskie) mają wydajność nawet ponad 300 l/sek. Mniej liczne, ale zwykle bardziej wydajne (do 100 l/sek.) są źródła występujące w pasie Wyżyn Polskich (niektóre maja charakter wywierzysk). W obszarze polski niżowej, w obrębie utworów polodowcowych źródła są mniej liczne i zwykle mniej wydajne (maksymalnie do ok. 20 l/sek.). Występują w rozcięciach erozyjnych przecinających zwierciadło wód podziemnych (zaskórnych lub gruntowych) oraz u podnóża wysoczyzn morenowych.